Η κραυγή του πόνου

Δημιουργός: elena351, ΕΛΕΝΑ Λ.

Μια Καλημερα από τα μακρινά τα ξένα !! https://www.pemptousia.gr/wp-content/uploads/2012/03/filan8rwpia-kai-krisi.jpg

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Παίρνω το λίγο της στιγμής και το πολυ του χρόνου
για να ξορκισω το λυγμό και τη κραυγή του πόνου...
καιει τα μέσα μου βραδιές κι οι τοίχοι δεν μ'ακουνε
και τ' άψυχο μου το κορμί μου ένα πρωί θα βρούνε....

πονάει η καρδιά και θλίβεται και μόνη τυραννιέται
το δρόμο της ανάμνησης παίρνει για να ξεχνιέται
στο βλέμμα ένα παράπονο η θλίψη χίλια δράμια
απ' το πνιχτό το κλάμα της, νοτίζουν και τα τζάμια

ολομόναχη πλανιέται με σκιές στου τοίχου την απλαδα
τα σωθικά της βαμμένα μπλε,το χρωμα που'χει η Ελλάδα ....
μια προσευχή, Θεέ μου Παντοδύναμε και Παναγία Παρθένα
το σώμα μου θε να θαφτεί στη γη μου,όχι στ' άγρια ξένα

εκεί,θα κλάψουν άνθρωποι, θα με μοιρολογησουν
σαν κλείσουνε τα μάτια μου ,στην αγάπη μου να μηνύσουν
να' ρθει κι εκείνος να ασπαστεί, αν το κρατάει η ψυχή του
από τα στήθια του ο καημός,να γίνει ιαχή του.


....@....


25-09-2018


ΕΛΕΝΑ Λ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-09-2018