Το αναπόδραστο

Δημιουργός: l;)ena, lena

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Η Έμπνευση σε φα μείζονα...πάνω από τα σύννεφα της πόλης μου...ΘΕΣσαλοΝΙΚΗ

Εντύπωση μου κάνει το ακατέργαστο των ματιών σου..κουφάρια από σιωπές σταλαχτίτες και πληγώνουν από μέσα το πείσμα σου και τα φτερά...Τα τειχώματά σου υγρά,για να τρομάξουν την ανάσα...Προλαβαίνεις την έκθλιψη της φωτιάς...Κι ας είναι σπασμένος ο ουρανός με ημερομηνία π(λήξεως)..από ρινίσματα ματωμένων αστεριών...μαγνήτη στο δέρμα σου...Είμαι πάνω στο λόφο και μόλις είδα το χέρι σου να αναδύεται έξω από το νερό με ένα πορφυρένιο τριαντάφυλλο.Όλοι οι ωκεάνιοι σου ημεροδρόμοι στην παλάμη ενός "γυάλινου κρατήρα" Ήχος και φως διαπερνάνε το κρύσταλλο. Συναισθηματική Εθνοσυνέλευση..προστάζει ο Εφιππείδης του Αυγούστου.Σε βλέπω..δε χρειάζεται κατάρτι η ΑΓΑΠΗ Έχει την ηχώ της..!!!

Απόσπασμα από το πρώτο μου μυθιστόρημα με τίτλο:Εγώ φταις;

La impresión me hace crudeza de tus ojos ... cangrejos de estalactitas silenciosas y duelen tu terquedad y alas desde adentro ... Tus mochilas están mojadas para ahuyentar ... Avanza la extinción del fuego ... Y deja que los rotos los cielos se rompen ... por el sangriento estallido de estrellas ... un imán en tu piel ... Estoy en la colina y acabo de ver tu mano levantándose del agua con una rosa púrpura. Todos los océanos, tus héroes en la palma de un "cráter de vidrio" El sonido y la luz penetran en el cristal. Emocional del Congreso Epifafeso de Augusto. Ya veo .. ella necesita un mástil AMOR Tiene su eco .. !!!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-09-2018