Εσένα καρτερώντας

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μέσα στη γλύκα που δεν έχει τελειωμό
Κοκκινωπό της σάρκας σου το χρώμα
Έχω έναν καινούργιον έρωτα αναλυτό
Και πιο παραπονιάρικον ακόμα

Προφέρω τ'ονομά σου ακούω ν'αντιλαλεί
Δεξαμενή φιλιών από στόμα λιγωμένο
Αγάπη,αγάπη τα χείλια σου μια γάργαρη πηγή
Ανώτερο το μέλι ευωδιασμένο

Ω φλογερή γυναίκα αυτό είναι το θαύμα
Που όλα σου χορεύουν εμπρός μου τρυφερά
Βγάλε τα πέπλα σου,τα μυστικά σου...χάρμα
Μείνε γυμνή,θεική Ω ανείπωτη ομορφιά

Με δυνατό χυμό δονούνται οι φλέβες σου στα χάδια
Και τ'άσπρο δέρμα σου μ'ολη την πρόκληση δοσμένο
Ρόδα στο σώμα σου ανθίζουν,φέγγουν τα σκοτάδια
Απέραντο το φώς μ'αστέρια φορτωμένο

Με τ'άγγιγμα μου αποκαλύπτω την αξία των στιγμών
Από τ'ακρόστηθά σου αναβλύζει ένας γαλαξίας
Ρουφάω και βυζαίνω το νέκταρ των βυθών
Πέφτει στους δρόμους σου βροχή και βουτό της αγωνίας

Σε μια τέλεια ισορροπία υψώνεται ύλη και ψυχή
Στηλώνω σε τοπία που μοιάζουν κερασένια
Τραβάω λαχταρώντας στα χειλάκια της σιωπής
Τα μεγάλα φλογισμένα και τα μικρά μελένια

Με τα δάχτυλά μου ξεφυλλιζω τις φυλλωσιές
Δεν θέλω μόνο να γευτώ να πιώ ζητάω να πιώ
Της πεμτουσίας όλες τις ζωογόνες ηδονές
Να φτάσω στον καταγάλανο του έρωτα ουρανό

Τεράστια,μεγαλόπρεπη η απαντοχή μου
Μέσα βαθιά σου να χαθεί τη δόξα σου αναζητώντας
Μπαίνει αργά,σιγά,γοργά για να σου δώσει τη ψυχή μου
Αυτην που πια λαμποκοπάει εσένα καρτερώντας

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-09-2019