ερινυες

Δημιουργός: ΑΡΙΩΝ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

για ένα νεκρό παιδί , στη Μέση Ανατολή

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΕΡΙΝΥΕΣ

Τρόμος , οργή και θάνατος ,
σπορά της ματαιόδοξης και κάλπικης ειρήνης.
Πηλό , από όνειρα λευκά ,και αίμα των αγγέλων
πλάσανε φόβο και ντροπή ,
και ρίγη κολασμένων.
Δε γνώρισε το άψυχο μα φωτεινό κορμί σου ,
τη θαλπωρή της άνοιξης ,της θάλασσας , του αέρα.
Πέντε χειμώνες πέρασες ,
κρύους , μουντούς , και άχρωμους .
Η μοίρα δε σε ξέχασε , απλά…δε σε θυμόταν,
γιατί κι αυτής της χάραξαν ,τη μοίρα τη δικιά της.
Καυτό ένα βλέμμα αισθάνομαι.
Πύρινες λόγχες να τρυπούν, να σχίζουν τη ψυχή μου.
Κοιτάζω τα΄ άστρα , και είσαι εσύ ,
εσύ που με κοιτάζεις , από ψηλά , αμίλητα.
Στεγνό το δάκρυ μου , σου μοιάζει .
Ψιθυριστά , χορεύοντας , μου γνέψανε …
οι ερινύες μου , αργά εχθές το βράδυ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-08-2006