Προσ-περνώ

Δημιουργός: horseman, Στέλιος Κοντοδήμος - horsemans

Από τις διαδρομές της Ψυχής μου...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κάποτε περνούσα γυμνός κι απροστάτευτος...
Ένιωθα παγερές ανάσες...
χαμόγελα σκληρά...
Το σώμα μου το διαπερνούσε ένα σκληρό ρίγος...
Αυτό το δικό τους...
Ο σκοπός της άμορφης και σκληρής μάζας...
Καιροφυλακτούσε να εκτόξευση τα μυτερά τις βέλη...
Να σαρκάσει με τον πόνο...
Να δροσιστεί με το δάκρυ...

Θωρείς τώρα το δικό μου χαμόγελο...
Τα Μαγούλα μου στεγνά από το δάκρυ που χάθηκε...
Την λάμψη από την αγάπη που σκορπίζει γύρω μου...
Στήνεις καρτέρι μ' ανοιχτό το Τόξο σου...
Το βέλος έτοιμο να εισχωρήσει στο σώμα μου...
Η σκιά σου να φυλακίσει το φτερούγισμα μου...
Μάταια όμως μην προσπαθείς...
Ούτε σύ, ούτε κι εσύ...
Δεν θωρείς την αόρατη πανοπλία μου...
Δεν φαντάζεσαι το τεράστιο πέταγμα μου...

Πάντα θα προς-περνώ την ανυπαρξία της ζωής σου...
Κι οι παγίδες σου θα μηδενίζουν την δική σου ζωή...
Λυπάμαι που δεν μπόρεσες πότε ν' αντικρύσεις την Αυγή...
Κι οι μελωδίες των Πουλιών δεν έφτασαν πότε στ' αυτιά σου...
Πότε δεν σ' άγγιξε τρυφερά μια ηλιαχτίδα...
Το αγκάλιασμα της ζωής σου ανύπαρκτο...
Για τον λόγο αυτό πάντα θα σε προς-περνώ...

Στέλιος κ.

Υ.Γ.Δεν είχα χρόνο, αλλά και να είχα δεν είναι απαραίτητο ότι θα μπορούσα να ξεδιπλώσω μια διαδρομή της ψυχής μου...
Το πάραπάνω είναι ένα "μέρος" που το έγραψα στις 16-08-2006.
Να είστε καλά...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-08-2006