Το λιοντάρι (για την Αρμενία)

Δημιουργός: ItsMeKyr, Κυριάκος Σουβατζόγλου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Εδώ είναι το σπίτι μου, χιλιάδες χρόνια τώρα.
Πώς λέτε άλλου είναι γη, ανήκει σ' άλλη χώρα;
Πού είναι τα σημάδια τους, πού είν' η ιστορία;
Εγώ εδώ βαφτίστηκα, σ' αυτή την εκκλησία.
Που στέκει εδώ ως σήμερα, της ιστορίας στολίδι,
πώς τώρα καταστρέφεται λες κι ήτανε σκουπίδι;

Σ' αυτά τα όρη πάτησαν οι πρόγονοί μου όλοι,
δε γίνεται να κατοικούν αζέροι και μογγόλοι.
Δε γίνεται κληρονομιά πολλών τώρα αιώνων
να χάνονται, αποτέλεσμα των άνισων αγώνων.
Πώς επιτρέπεται άμαχοι να χάνουν τις ζωές τους,
να αφήνουνε τα σπίτια τους, τις ίδιες τις πνοές του;

Ο πληγωμένος λέοντας, πάντα είναι λιοντάρι
κι όταν γιατρέψει τις πληγές τον δρόμο του θα πάρει,
των λιονταριών που χάθηκαν τα μέρη θα επιστρέψουν
κι αυτοί που τώρα σιώπησαν θα βγουν να τον παινέψουν.
Μα η σιωπή είν' ενοχή και το λιοντάρι ξέρει
πως ό,τι γίνει μόνο του θα το 'χει καταφέρει.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-11-2020