Να πλανιέμαι, να ξεχάσω

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλά μπάνια σ` όλους σας.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ένα φύλλο που πέταξε
να ήταν η καρδούλα μου.
Να πάει ψηλά
πολύ ψηλά,
πάνω απ` τα φεγγάρια
να μερώσει η ψυχή μου,
στις ψηλές ιτιές
και να λέω στην
ύπαρξη μου.
Εαυτέ μου, γίναν
όλα, χθες.

Να` μουν φύλλο στον αέρα
με χρυσοκίτρινο
φουστάνι,
να μην νιώθω τη φοβέρα
και να λέω,
ζωή μου
φτάνει.

Θα ταξιδέψω, θα χαθώ
ποτέ δε θα γυρίσω.
Άσπρα φτερά για να πετώ
δως μου
θεέ
να ζήσω.

Να πλανιέμαι,
να ξεχάσω.
Τα ανθρώπινα να
χάσω.

Σκήτη να` χω σε σπηλιά
ένα φύλλο ματωμένο,
που είχε προίκα, μια μιλιά
να μην νιώθει πεθαμένο.

Αδαμοπούλου Γεωργία
31-7-2021

Δημοσίευση στο stixoi.info: 31-07-2021