Κι' ένα φτηνό λυχνάρι

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου, σοβαρεύομαι.....και σας ευχαριστώ από καρδιάς.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τους δρόμους της
ζωής μου
τους εδιάβηκα
και λίγησα
και γδάρθηκα.

Κάθε στενό και
μια προσπάθεια,
κάθε σοκάκι
και λήθη,
κει που
κυβερνούσε
η λύπη.

Παιδί, κοκκίνησα
και ντράπηκα,
έψαξα φως
στ` αστέρια.
Κι` ήρθαν στο
κεφαλάκι μου,
τα χίλια
περιστέρια.

Την κατηφόρα
πήρα νωρίς
κι` έψαχνα
το φεγγάρι.
Με των ανθρώπων
τα καρφιά
κι` ένα φτηνό
λυχνάρι.

Στη χωματένια μου
τη σκάλα,
έκοψα ένα
κλαδί
λυγαριά.
Ανάμνηση
να το` χω
να το εδείχνω στα
παιδιά.

Κι` από στρατί
σ` άλλο στρατί,
έφτιαξα εγώ
κήπο,
να γελώ
να τραγουδώ
να` χω κάπου
ν` ανήκω.

Κι` έφτασα στις
ψηλές ιτιές
στα διάσελα
του κόσμου.
Είχα στα χέρια
γιασεμιά
κι` ένα κλωνάρι
δυόσμου

Αδαμοπούλου Γεωργία
2-11-2021

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-11-2021