Για σένα Μπελογιάννη

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Στην εποχή των κίβδηλων ηρώων, ας μην ξεχνάμε ποιοι δώσαν και το αίμα, σας ευχαριστώ.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Χαμογελούσες περήφανε αετέ
κι` έλαμπε η πλάση όλη,
στα υψώματα χρυσαετέ
βάδιζες, για το βόλι.

Πατρίδα μου, έλεγες, σκοπός!
και της καρδιάς το αίμα,
στο Χάροντα συ στωικός,
το δίκιο σου καδένα.

Το κόμμα σου η ψυχή
τα ιδανικά σου όλα.
Νίκο, ξημέρωμα θα` ρθει
καρτέρει λίγο ακόμα.

Χλωμή ήταν η Κυριακή
χλωμή, δίχως στεφάνι,
ηρωική ήταν η μορφή
του Νίκου Μπελογιάννη.

Διαβήκαν χρόνοι με δεινά,
ευθυτενής θωριά ανδρείας,
τούτη πατρίδα μας πονά,
χρυσό μελάνι ελευθερίας.

Έμεινε η θύμηση γλυκιά
του άντρα του λεβέντη.!!
Μια Κυριακή επτά καρφιά
και τα κοράκια, γλέντι.

Πάντα, όπως τότε αδερφέ
και ο τροχός γυρίζει,
συ στη μορφή αγγελικέ,
ήλιο θα δεις! ροδίζει.

Μια Κυριακή των δειλών
ζεστό κύλαγε το αίμα,
του Νίκου και των Κεραυνών
που Ελλάδα μάνα εγέννα.

Λιοντάρι και σταυραετέ, ζεις
μες στης καρδιάς τα μέρη,
κοιτάς τα τέκνα της οργής!!
τ` άσπρο το περιστέρι.

Λιώσαν οι πάγοι πια καιρό
για σένα Μπελογιάννη
και ένα άστρο πλουμιστό
κει στ` ουράνια εφάνει.

Η ωραία η ματιά σου,
θα ξημερώσει, άκου πουλιά,
νέες γενιές η σπορά σου
του αγώνα, τα βιολιά.

Νάτα, φεγγάρια λαμπερά
εκατομμύρια κόκκινα κρίνα.
Χίλα κεράκια στη σειρά
μυρτιές, ελιές και σχοίνα.

11-4-2022
Αδαμοπούλου Γεωργία


Γιάννης Ρίτσος, Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο

Σήμερα το στρατόπεδο σωπαίνει.
Σήμερα ο ήλιος τρέμει αγκιστρωμένος στη σιωπή.
Όπως τρέμει το σακάκι του σκοτωμένου στο συρματόπλεγμα.
Σήμερα ο κόσμος είναι λυπημένος.
Ξεκρέμασαν μια μεγάλη καμπάνα και την ακούμπησαν στη γη.
Μες στο χαλκό της καρδιοχτυπά η ειρήνη.
Σιωπή. Ακούστε τούτη τη καμπάνα.
Σιωπή. Οι λαοί περνούν σηκώνοντας στους ώμους τους
το μέγα φέρετρο του Μπελογιάννη.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-04-2022