Δεν έφυγα

Δημιουργός: horseman, Στέλιος Κοντοδήμος - horsemans

Από τις διαδρομές της Ψυχής μου...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Η θύμηση σου σπαρταρά μέσα στην σκέψη μου...
Οι εικόνες μας στήνονται σε αμέτρητα τρίποδα Μπρος μου...
Τεράστιοι πίνακες ζωγραφικής η μορφή σου...
Οι ποιο όμορφες πινελιές οι στιγμές μας...
Κι οι ανάσες μας σχηματίζουν ηλιαχτίδες...
Η ζεστασιά τους χαράζουν τρυφερά τις ανάσες μας...
Τα φιλία μας θεριεύουν Ρόδα κόκκινα...
Ο έρωτας ολοκληρώνει τον δικό μας πίνακα...
Δεν έχει τιμή μα ούτε πώληση...
Είναι ο δικός μας ψυχή μου...

Σε θωρώ να αναδύεσαι απ' τα γαλάζια νερά του Παγασητικού...
Το χαμόγελο σου ανάγλυφο φαντάζει στα κύματα...
Μέσα απ' τ' απέραντο γαλάζιο το Κορμί σου προβάλει σαν άγαλμα...
Κι εγώ βουτώ και το τραβώ απ' τον αφιλόξενο βυθό του...
Γοργόνα του Παραμυθιού π' αγγίζει το όνειρο...
Ένα όνειρο που μονάχα εμείς φτερουγίσαμε μαζί του...
Τα χέρια μου γλιστρούν στις καμπύλες σου...
Και τα κύτταρα σου πυρπολούν τις αισθήσεις μου...
Το πάθος καλπάζει ασύστολα κι ανεξέλεγκτα...
Κι οι στιγμές μας άπειρες σαν τ' αστέρια...

Οι στάλες ανακατεύονται με το δάκρυ...
Είναι το δικό σου χάδι για μένα...
Και το χαμόγελο σου κυκλοφορεί μέσα μου σαν κλέφτης...
χάνομαι στα υπέροχα μάτια σου εκεί που ανακάλυψα την ζωή μου...
Όλα γύρω μου αδιάφορα κι ανέκφραστα...
Μονάχα εσύ υπάρχεις, εσύ κι οι στιγμές μας...
Δεν Έφυγα γλυκιά μου είμαι κει...
Δεν νιώθεις την ανάσα μου...
Δεν νιώθεις την ζεστασιά μου...
Απλά μετέφερα τον Παγασητικό μέσα μου...
Και την Γοργόνα μου(εσένα) στο στήθος μου...
Δεν Έφυγα ψυχή μου...
Είμαι εκεί νιώσε τ' άγγιγμα μου...
Νιώσε τον έρωτα που αγκάλιασε την ψυχή μας...
Δεν Έφυγα...
Ψυχή μου...
Είμαι κει...

Στέλιος Κ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-09-2006