Με μελάνι ν' αγαπώ

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου, η συνέχεια του χθεσινού ποιήματος αύριο, να μου είστε όλοι καλά.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Της ζωής μου
η μαύρη οθόνη.
Γερνώ,
γερνώ και σκέφτομαι.
Δεν φτιάχνω πια
παλάτια,
κι` ούτε ζω
με άγρια άτια.

Της ζωής μου
η μαύρη οθόνη.
Καλησπέρα.
Καλησπέρα στο χρόνο
που κύλησε
κι` άφησε στο καθρέφτη,
ρυτίδες,
τον άπληστο
το κλέφτη.

Γερνώ.
Και θυμάμαι,
μια θύμηση
η ζωή μου,
με αγάπες , πάθη
και το ένα μου
τ` αγκάθι.

Μπογιατίζω άσπρες
σελίδες.
Περάστε κόσμε,
περάστε.
Να λάβετε,
δυο κλωνιά βασιλικό,
της καρδιάς
το ριζικό.
.

Περάστε κόσμε.
Μαράθηκαν οι παπαρούνες,
κάηκαν τα θυμάρια,
φουρτούνιασαν τα
πέλαγα.
Κι` εγώ μένω
χρόνια εδώ,
με μελάνι
ν` αγαπώ.

18-8-2022
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-08-2022