Λαμά σαβαχθανί;

Δημιουργός: professorark, Κωνσταντίνος Αρβανίτης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μάτια βαθερά,
μαύρα σαν το έρεβος,
σαν καταστροφή,
σκορπισμένα, σαν σιγή
άφωνα, σαν ούρλιαγμα...

Χέρια συμπλεχτά,
δίχως αίμα αρμοσιές,
για νισάφι, σαν
προσεφκή, σαν το γιατί,
σε δυο βούρες, κλειδωτό...

Και καναργεμί,
κει στου τραίνου τις γραμμές,
σαν θλιφτή στολή,
σ' επιτάφιο, σαν ωχρή,
πινελιά, σ' αφανισμό...

Μάνα μ', δεν θα 'ρθω,
μελανή να καρτερείς,
τούτη τη Λαμπρή,
κόσσα, μια Σαρακοστή,
νιάτα μ', θέρισε, πυρά...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-03-2023