Με μαύρα φουστάνια, με μαύρα τσεμπέρια

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Όμορφες, γλυκές θύμησες, να μου είστε όλοι καλά.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Και προχωρούσαμε,
σύριζα στη μάντρα που φιλοξενούσε
τα σαλιγκάρια,
μιλιούνια είχαν βγει μετά τη βροχή.
Ξυπόλητα προχωρούσαμε,
πάνω στα βάτα και τις κολλιτσίδες,
να φτάσουμε, να φτάσουμε
ψηλά στη κορφή στο βουνό
που έχει η Παναγιά το δικό της σπίτι.
Διψασμένοι όλοι για μια καλύτερη ζωή,
ένας ανήφορος,
με μαύρα φουστάνια
με μαύρα τσεμπέρια,
τι θλίψη θεέ μου!
Οι μανάδες μας με τα ξεραμένα χείλη,
το αφίλητο πρόσωπο
που δεν το ξέραν το χάδι
που δεν το δώσαν το χάδι
και μείναμε στερημένα να κοιτάμε
τ` άστρα, να ζητιανεύουμε το χάδι.
Και προχωρούσαμε με το ψωμί και το τυρί
στο καρρώ φακιόλι.
Να φτάσουμε στην ιτιά
που είχε γάργαρο το νερό
να σκύψουμε να ξεδιψάσουμε,
όλοι γέροι, νέοι, παιδιά, γυναίκες,
εκείνες οι δικές μας ηρωίδες
που και μαυροφορεμένες,
που και δίχως αγκαλιά
ήταν οι μικροί θεοί μας

------------------------Καλό μήνα

1-9-2023
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-09-2023