Σαν νύμφη του Υμέναιου

Δημιουργός: vasilarias

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τι ήτανε να σ έφερνε της πλάνης το αγέρι
στα μυρωμένα τα πέπλα του εσύ να τραγουδάς
η μούσσα μου να γίνοσουν αυτό το καλοκαίρι
αηδόνι παραδείσιο εσύ να κελαηδάς

Μακραίνουν ήσυχα σκιές στου έρωτα τις ώρες
καθώς θ αγγίζω το σεπτό και άγιο κορμί σου
του Παρθενώνα άγαλμα στις άνοιξης αιώρες
πλημμύρισαν με ηδονές ναοί του παραδείσου

Γλυφό μετάλαβες εχτές το νάμα της πηγής
κι η Κασταλία στόλισε ιβίσκους στα μαλιά σου
Απόλλωνες οι έρωτες στον δρόμο της φυγής
σαν νύμφη του Υμέναιου ορίζεις την γενιά σου.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-01-2024