Στης Φωτιας Τον Ιστο

Δημιουργός: kostas maris, Κώστας Μιχαήλ Μαρής (Kosmima)

χίλια γρόσια, στον χάρο χρωστώ, για τον θάνατο, δεν έχω χρόνο …

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΣΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ ΤΟΝ ΙΣΤΟ (Τρίτη 7 Μαΐου 2024)

Το ‘χω για καύχημα τρανό,
να προσκυνώ τον ουρανό, της γης τ’ αστέρια,
βοήθεια να μη ζητώ,
τι κι αν με δέρνει η καταφρόνια κι η μιζέρια …

Χωρίς σπαθί παλεύω εγώ,
με κάθε ακέφαλο, της μοναξιάς, θηρίο
και τραγουδώ, για να νικώ
τον φόβο, μες στην καταιγίδα και το κρύο …

Βαθιά υπόκλιση, χρωστώ
στον πανδαμάτωρ τον καιρό, που με πληγώνει
και κάθε καίριο στεναγμό,
π’ αντί να σβήνει τ’ όνειρό, το δυναμώνει …

Εχθρούς, δεν θέλω να μετρώ
κι αν εθελοτυφλώ, στου κόσμου το σεργιάνι,
στους φίλους δίνω ότι μπορώ,
γιατί έχω μάθει ν’ αγαπώ κι αυτό μου φτάνει …

Περγαμηνές δεν προσδοκώ,
την ύλη αρνούμαι κι ας κινεί τον γαλαξία,
μ’ έργο πρεσβεύω, πλια απ’ το «εγώ»,
να τιθασεύσω την κενή ματαιοδοξία …

Κόντρα στου χρόνου τον σκοπό,
χορεύω απείθαρχα και προκαλώ αντιδράσεις,
κεφάλι αγύριστο, ξερό
έχω και δεν τ’ αλλάζω, ακόμα κι αν το σπάσεις …

Περπατώ στης φωτιάς τον ιστό,
σαν πυρσός μοιάζει ο νους, που πυρώνω,
χίλια γρόσια, στον χάρο χρωστώ,
για τον θάνατο, δεν έχω χρόνο …

*** Στίχοι : Κώστας Μιχαήλ Μαρής / “k©sm!m@” ***

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-05-2024