Kιτρίνισαν τα φίλα σου

Δημιουργός: Κωνσταντίνος2004, Κωνσταντίνος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ζωή μου ασυμάζευτη κανείς δε σ’ ασημώνει
Ραγίζουν τα σκοτάδια σου χιλιάδες προσευχές
Φωτιά στάζουν τα βλέμματα κανείς που δε ζυγώνει
Και μέσα τους χαράζουνε χρυσές ανατολές

Ποτάμια από φθινόπωρο ποτίζουν τα φιλιά σου
που ανθίζουνε στα χείλη σου και μοσχοβολούν
άνεμος που γέρασε τυλίγει τα μαλλιά σου
σφυρίζοντας παράξενους και μαγικούς σκοπούς

φεγγάρι χρυσοστόλιστο και λαμπερό μου αστέρι
την νύχτα φέξε της καρδιάς το δρόμο να τον βρει
σήμερα που η μοναξιά το όνειρο κάνει ταίρι
ανάσανε τα χρώματα σαν έρθει η αυγή

κιτρίνισαν τα φίλα σου δέντρο θαρρώ και πέφτουν
στη στράτα της και τα πατά μόνη σα περπατεί
και όπως ακούω τα βήματα της νύχτας σου να φεύγουν
να 'μουνα μες στις χίλιες σου κι εγώ μια προσευχή

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-10-2006