Η Αστραπη Με Τυφλωνει

Δημιουργός: Argiris Nakos

Σας ευχαριστω όλους μέσα από την ψυχή μου για τα όμορφα σχόλια σας. Ειλικρινά σας ευχαριστώ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ο πόλεμος άρχισε
Και ποτέ δεν τελειώνει
Το αίμα κυλάει
Και ποτέ δεν σταματάει

Οι βροντές δεν είναι φυσικές
Οι αστραπές είναι τεχνητές
Και με τυφλώνουν…

Ένα παιδί, ένα όπλο, μια πληγή…
Κι ο θάνατος
Μια γη, μια γυμνή, ένα τανκ…
Κι ο θάνατος
Η αστραπή φέγγει πολύ
Και με τυφλώνει…

Οι πληγές ανοίγουνε
Και ποτέ δεν κλείνουνε
Το άνοιγμα των λάκκων
Ποτέ δεν τελειώνει

Οι κραυγές είναι φρικτές
Οι αστραπές είναι τεχνητές
Και με τυφλώνουν

Ένα μυαλό, μία σκέψη, ένα δάκρυ…
Κι ο θάνατος
Μια γυμνή, μια κραυγή, ένα τέρας…
Κι ο θάνατος
Η αστραπή φέγγει πολύ
Και με τυφλώνει…



Το ποτάμι με το αίμα, οδηγεί σε ένα δέλτα
Και γίνεται θάλασσα
Των θυμάτων οι κραυγές είναι δυνατές
Και με κουφαίνουν
Των ανθρώπων οι ζωές σβήνουν σαν φωτιές
Και με παγώνουν
Το θαλασσί γίνετε γκρι
Και εμείς… νεκροί

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-10-2006