Το σπουργίτι του μεσονυκτίου

Δημιουργός: sirena, Αντιγόνη

Κάποια νύχτα που τ' αστερια είχαν κρυφτεί...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κρατώντας ψιθυρους ατέλειωτους κάτω από τα φτερά του πετα,
καθώς πυκνώνει το σκοτάδι κάνοντας δύσβατο τον ουρανό,
το σπουργίτι του μεσονυκτίου.
Η ψυχή του ξεχειλίζει από τραγούδια ερωτικά και τρυφερά αγγίγματα
το μυαλό του στοιχειωμένο από ευθύνες και επιλογές φαντάσματα
Καθώς διασχίζει τα βάθη της μοναξιάς του
ατέλειωτες σκέψεις αντηχούν μέσα στις skies
ερωτήσεις, φόβος και κουράγιο, παρόν και παρελθόν.
Καρδια που άδειασε και ξαναγέμισε, επιταχύνει το ρυθμό της
Δάκρυα θολώνουν την όραση καθώς η νύχτα βαθαίνει
Μα συνεχίζει να πετα, μέσα απ'τό γκρίζο της μελαγχολίας
γλιστρώντας πάνω στ'αγέρι της ελπίδας
αλήθεια, ποτε αισθάνθηκε λατρεμένο τελευταία φορα?-
- δεν θυμάται, μονο το 'τώρα' ξέρει.
Και συνεχίζει να πετα, μέσα απ'τό γκρίζο της μελαγχολίας
γλιστρώντας πάνω σε όνειρα ελπίδας
μέχρι εκείνη την αυγή που πια θα φτάσει,
και θα μάθει ξανά να χαμογελα..

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-10-2006