Mαργαρίτα

Δημιουργός: kostas71, Μπαρμπαγιάννης Κωνσταντίνος

Με πολύ αγάπη και τα φιλιά μου....Είναι το λιγότερο που μπορώ να κάνω, για την όμορφη παρουσία σου εδώ...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Καθρεφτίζεται η νύχτα στα κομμάτια της
Σβησμένα του κορμιού της τα φεγγάρια
Μα πιότερο θαρρώ είναι τα μάτια της
Αυτά που ερμηνεύουν τα σημάδια.
Βουνά ψηλά γίναν οι λίμνες της
Σπασμένο τ’ ουρανού το άδειο βλέμμα
Κλωστές από αγάπη πια οι μνήμες της
Χαμόγελο που σκότωσε το ψέμα…

Μα είναι εδώ κι ο εαυτός της
Μικρό πουλί που ταξιδεύει
Ο κόσμος όλος ο δικός της
Ένα παιδί που αλητεύει.
Μα είναι εδώ και ο Θεός της
Ένας αγέρας που ζεσταίνει
Όμορφη μέρα η χαρά της
Που τις ψυχές μας γαληνεύει…

Γλυκιά, ποιήτρια κι αρχόντισσα
Καλοσυνάτη σαν κυρά, μαζί και μάνα
Μα πιότερο θαρρώ τα ασυλλόγιστα
Αυτά τα όνειρα που ζούνε μες το θάμα.
Θάλασσες πλατιές είναι τα λόγια της
ΜΑΡΓΑΡΙΤΑρια απ’ τις λέξεις της γεννιούνται
Κι όλοι εμείς του χρόνου κομπολόγια της
Έτσι να έρχονται στο νου όσα ξεχνιούνται….

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-11-2006