εξομολόγηση του αγνώστου

Δημιουργός: antoine

η λογική είναι στυφή και γλυκαίνει με το συναίσθημα.Δεν πειράζει που το συναίσθημα είναι συνήθως μελαγχολικό..

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

αδειάζει το κορμί μου μέρα με τη νύχτα
καίγεται η φωνή μου στο λαιμό μου αλυσίδα
τρέμω από χαρά και γελάω με τη πίκρα
κλαίω δίχως δάκρυ κοροιδεύω την ελπίδα

αδιάβατος ο κόσμος άχρηστος κι αστείος
βρωμίζει την ανάσα μου,μουδιάζει τη ζωή μου
ανίκανος είναι ο θεός,αφέντης και γελοίος
περόνιασε τη σάρκα μου και θέλει τη ψυχή μου

καπνίζει τώρα ήσυχο το βλέμμα μου μονάχο
ψάχνει τη στάχτη του κάπου να αποκοιμίσει
γέννησε έρωτα γλυκό από φωτιά χορτάτο
τα αποκαίδια τούμειναν μονάχα να τα κρύψει

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-12-2006