Ζούγκλα

Δημιουργός: vyzance

Γραμμένο προ καιρού. Σχεδόν ξεχασμένη και η αφορμή από την οποία γράφτηκε.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σε βλέπω από μακριά να περπατάς ανάποδα
κι ο ήλιος από πάνω σου σε ψιχαλίζει στρας
τα αστέρια σου γκρεμίζονται και γίνονται τετράποδα
μια ζούγκλα ανάμεσά μας νά'χεις να καταπατάς

Ανοίγουν φλέβες τα ποτάμια να βουτάς
δέντρων κορμούς να καβαλάς και να καλπάζεις
διάφορα αγρίμια αν σου ορμήξουν να νικάς
και ιθαγενείς να ξεγελάς και να διατάζεις
να πετυχαίνεις με σφεντόνα τα πουλιά
και να καρφώνεις στις γαζέλες τόσα βέλη
να μάθεις πρώτος το αστείο της φωτιάς
και να κρατάς δικό σου ολόκληρο το μέλι

Με βλέπεις από μακριά να φεύγω πέρα τρέχοντας
κι εσύ γελάς, ξέρεις καλά θα πέσω στην παγίδα
μα εγώ στα μάτια σε κοιτώ, τρέχω το νου μου έχοντας
πως ό,τι πρώτος θα σκεφτείς να πω πως είδα

Έγινε η όψη σου αγριωπή, κοίτα πώς άλλαξες
τώρα στον ύπνο σου κοιμάσαι με ένα μάτι
ίσως κατάφερες ό,τι ήθελες και τ'άρπαξες
μα αυτός ο φόβος σου σου λέει πως λείπει κάτι
φεύγουν τα φίδια σαν περνάς από τα πόδια σου
ξεσκίζεις βάρβαρα καθένα πλάσμα αθώο
ίσως νικήθηκαν ολότελα τα εμπόδια σου
όμως σιγά σιγά εξελίσσεσαι σε ζώο.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-09-2004