Στα 102 γεννέθλια του πατέρα μου

Δημιουργός: Καζάν

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ένα δέντρο που γεννήθηκε στην Πλαγιάδα
μεγάλωσε και φούντωσε στην Ελλάδα
Και σιγά-σιγά κι’αγάντα
Οι ρίζες του φθάσανε ως τη χώρα του Κανάντα

Χειμάτισσα,Κουφός, Πλαγιάδα και Μπουρμπούτι
εδώ ξεκίνησε της Μοίρας το μπαρμπούτι
κι’ έπλεξε τη δική σου ιστορία
γεμάτη ηρωισμό,αγώνα,πάθη,φαντασία.

Είσαι ένας βράχος από το Κουρκουγιάνικο
που σπάνε πάνω του τα μούτρα τους τα κύματα
κι’απέναντι στην πιστη του Θεούλη
είσαι μια θάλασσα ήσυχη του Αμμούλη

Τι κι’αν πέρασαν οι μέρες και τα χρόνια
Ξεπερνώντας τον λεγόμενο χρυσό κανόνα
με παραμύθια,ιστορίες,ποίματα κι’αστεία
βροντοφώναξες παρών
και στον δεύτερο αιώνα και στην τρίτη χιλιετία.

Ήσουν παρών όταν έγινε ο κόσμος χαλκομανία
κι’ήσουν εκεί όταν έσπασαν τα Τρία Αυγά στην Αλβανία.
Από τη βόμβα πούριξαν κάπου στο Ναγκασάκι
ως τη θηλιά που έστησαν οι Αθλιοι στη Βαγδάτη.

Απ’ την εποχή πού σου φώναζαν με το χωνί
να πας να βγάλης τις ελιές στο λιντριβιό
φθάσαμε τώρα να μιλάς στο κινητό
και να λαβαίνης γράμμα με ιμέιλ στο λεπτό.

Μία σου εύχομαι ευχή όσο κι’αν μοιάζει σκώμμα
όλα τα είδες ως εδώ,ένα να δής ακόμα.
Να ζήσης χρόνια αρκετά και μία μέρα σχόλη
να βλέπης από την Τιβή να παίρνουμε την Πόλη.

Κι’όταν μια μέρα όπως όλοι θα διαβής
την όχθη της ζωής την άλλη
νάσαι αγέρωχος και δυνατός
να μην φοβάσαι και να περγελάς τον Αδη.


Όπως περγέλαγες μια ολόκληρη ζωή
ιδέες,ιστορίες και διαδόσεις
κι’έκανες τη δική σου τη ζωή
πιστή και μοναχά στις παραδόσεις.

Και μεις θα στήσουμε ένα γλέντι σαν κι’αυτό
απέναντι κι’ ενάντια στις προκαταλήψεις
αφού θα ξαίρουμε ότι θα ζης
στα ποίματα,στα ονείρατα στις αναμνήσεις

(Γράφτηκε ως συμμετοχή για τα 102 γεννέθλια του πατέρα μου στις 20/01/07)

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-01-2007