Συλλογή εφιαλτικών εικόνων

Δημιουργός: vyzance

Πολύ-πολύ άγριο, ξέρω. Αλλά το έγραψα σχεδόν ως ξόρκι.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Έτρεχα λέει σε κλειστοφοβικά τοπία
για να ξεχάσω ότι πόδια πια δεν είχα
σε ένα φεγγίτη αχνά φέγγιζε μια τρίχα
όπου κρεμόταν η αρχή στην ιστορία

Είχανε τοίχους τα ποτάμια κι οι πεδιάδες
είχαν ταβάνια τα βουνά και παραθύρια
είχανε τέλος και αρχή τα δυο γεφύρια
όπου ενώναν τις αρχαίες Συμπληγάδες

Ούρλιαζα λέει με φωνή κομματιασμένη
και τρελαμένος ο ουρανός πέταγε αστέρια
είχαν ματώσει με αίμα πράσινο τα χέρια
που είχαν φυτρώσει σε μιαν έρημο χαμένη

Έτρεχα κι ούρλιαζα ώσπου έφτασα μια πόρτα
που άνοιξε μόνη της και κοίταξα το χώρο
ένα μωρό πνιγμένο με ομφάλιο λώρο
σε ένα δωμάτιο πνιγμένο μ'άσπρα χόρτα

Βρήκα σκαμνί, βρήκα σκοινί κι ένα σαπούνι
βρήκα τη δύναμη αλλά δε βρήκα αιτία
είδα τη μάνα μου σε μια φωτογραφία
να κλαίει κατηφορίζοντας ένα αγριοβούνι

Στο τελευταίο το καρέ μου φευγαλέα
χιλιάδες μέλισσες βουίζανε στα αυτιά μου
σα νότα κιτρινόμαυρη τρίξαν τα οστά μου
κι ύστερα πια όλα κατάλευκα κι ωραία.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-09-2004