Κι ας τον φωνάζουν Γιάννη

Δημιουργός: « Ακρόνειρο », Εξωγήινος..

Στον Γιάννη Ζουγανέλη. Γιαννάκο μου χρόνια καλά!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center]Πάντα τους άλλους,κοιτά με καλοσύνη.
Που χάρη σ'αυτόν,κάποια στιγμη γέλασαν.
Δε ζητά να παίρνει,μα στόχος του να δίνει.
Κι όσοι τον ξέχασαν,δεν έχασε μα’χάσαν.

Ταλέντα εχει αμέτρητα,τα δούλεψε με κόπο.
Κι η αναγνώριση ήρθε,σαν φυσικό και επόμενο.
Σ'ότι καταπιάνεται,δίνει μαγεία και τρόπο.
Και από αβάφτιστο,γλυκό του δίνει επώνυμο.

Ανάγκη δεν ένιωσε ποτέ,να καβαλήσει το καλάμι.
Κι ας εχει κανει τόσα,κρυφά και φανερά.
Και σ'όσους έδωσε βοήθεια,δε πήγε λέει χαράμι.
Αφού η ψυχή του εχει ασπίδα,λευκά σεντόνια καθαρά.



[B][I]Κι αν ώρες-ώρες,στεναχωρημένος σκέφτεται.
Είναι γιατι το μέλλον του,ανήσυχα επισκέπτεται.
Νιώθει ότι δε προλαβαίνει,σκέψεις δημιουργία να κάνει.
Δεν είναι απλά ένας θνητός κι ας τον φωνάζουν Γιάννη!
[/B][/I]


Έχει πολλή γλυκύτητα,η δικιά του όψη.
Κι αυτό το νιώθεις πιο απλά,όταν τον πλησιάζεις.
Γεμάτες αγάπη αληθινή,οι δικές του απόψεις.
Ήρθαν από εμπειρίες του και της ζωής του φάσεις.

Τα όνειρα μας και τους πόθους,με μελωδίες ενσαρκώνει.
Όταν μια μέρα θα τις νιώσεις,θα δεις εικόνες μιας ζωής.
Το εικοσιτετράωρο μικρό και αυτό θα τον αγχώνει.
Αφού μες στο μυαλό του,τη συνταγή έχει της γης.

Η ηλικία τραγουδιών του που έφτιαξε πριν χρόνια.
Είναι μεγαλύτερη ακόμα κι από μένα.
Μα όταν εγώ πεθάνω αυτά θα ζουν αιώνια.
Και έτσι θα γίνουν ιστορία τραγούδια αγαπημένα.
[/align]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-01-2007