Ξημέρωμα

Δημιουργός: Σπάρτακος, Νίκος

Για εσένα που πλήγωσα τόσο...μου αξίζουν τα χειρότερα.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δε 'μείναν λέξεις για να κρύψω την αηδία,
που ούτε εμένα δε μετρώ απέναντί μου.
Που απλά κατάφερα κι εμένα να με πείσω
ν'αφήνω πίσω την ατέλειωτη ντροπή μου.

Γράφω με πένες που τις πότισα με ψέμμα,
γελώ ξεδιάντροπα με τ'ανομήματά μου.
Βουτώ σε θάλασσες με πιώμα και ξενύχτι
για να ξεχνώ πως είναι κούφια η χαρά μου.



Και τώρα σώθηκε η ανατομία της ψυχής μου.
Πισογυρνώ στο στριφογύρισμα της νύχτας.
Είναι παράξενο που ακόμα δε δακρύζω
κι ας τρέχει μέσα μου το κλάμμα της αλήθειας.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-01-2007