Στιχοι χωρις όνομα

Δημιουργός: Maximus, Nikos

...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center]Πας πίσω,μπροστά ,
να βρεις μια πόρτα στο κόσμο
και
να ουρλιάξεις πόσο πολυ θες να ζήσεις...
Μην σιωπήσεις ποτέ...
Αλλα γνωρίζω!
Τα ράμματα στα χείλη σου είναι νωπά ακόμα...

Διαλέγεις φιγούρες απο τη Τράπουλα
και τις βάζεις απέναντί σου
να μάχονται σαν στρατιώτες
μέσα στην ομίχλη...
Αγρια θηρία μαζεύονται
στο
Συμβούλιο Των Νεκρών.
Είναι άγρια θηρία η μοναξιά και ο έρωτας...
Το ουράνιο τόξο στο κορμί της
διασκεδάζει τα χρώματά του
και κεραυνοί
χορευουν το βάλς του Πόθου...

Ορμή...ακόμα το φιλί σου
κυλιέται
στο πάτωμα...
εγώ είμαι η φωνή σου....
εσύ η σιωπή μου...
κι όλα κάποτε τελειώνουν..
Σαν τη στάχτη του τσιγάρου
που πετιέται
τυχαία
και
οι κάφτρες σβήνουν σαν διάττοντες αστέρες
που
μαζί τους δεν πήρανε ποτέ καμιά ευχή...

Τη μοναξιά σου ατένισα σε μια καταιγίδα...
Εγώ
τη μάχη μου τη βρήκα...
Εσύ ;

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-01-2007