Ερύθεια - Γηρυόνης 10ος Άθλος Ηρακλή

Δημιουργός: Θεοδώρα Μονεμβασίτη , Θεοδώρα Μονεμβασίτη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Με τ' όνειρο ταξίδεψα περνώντας σ’ άλλη όχθη
από μια θάλασσα Ερυθρά και της ζωής οι μόχθοι
χαθήκανε μες τα πυκνά και χλιαρά νερά
που φύκια κοκκινίζουνε το χρόνο μια φορά.

Ο Ήλιος κύπελλο χρυσό του Ηρακλή δανείζει
σαν άρμα αλόγων που νωρίς ωκεανούς διασχίζει
και Δύση προς Ανατολή αιώνια γυρνά
του Ήφαιστου σχεδίαση σα μυθικό Γκριάλ.

Δώρο του Ερμή στον Ηρακλή στη μέση του πελάγους
το κέρας της Αμάλθειας, θρέφει θεούς και μάγους
μα ήδη φθάνω στο νησί του μακρινού Ατλαντικού
η αρχαία θα 'ναι Ερύθεια με όντα γίγαντες του νου.


Ό Όρθος ο δικέφαλος, σκύλος με ουρά φιδίσια
που με τον Κέρβερο μαζί ήπιαν θυμό του Βρίτρα
μάνα είχε την Έχιδνα γυναίκα του Τυφώνα
που γέννησε τη Χίμαιρα και τη Λερναία Ύδρα.

Μυρίστηκε και όρμησε σαν πνεύμα καταιγίδας
ζωώδη πάθη, στεναγμοί και τόσες ταπεινώσεις
γυναίκες που αναδρομικά θυμούνται υποχρεώσεις
γυρεύουν δικαιώματα με μια καρδιά σχισμένη
το σπήλαιο του Πλούτωνα στο παρελθόν τις δένει.

Του Ηρακλή το ρόπαλο στο φως με ανεβάζει
χτυπά και ακούγεται η κραυγή του σκύλου που στενάζει
θέληση, κατανόηση κι η χάρη της Αλκμήνης...

από μακριά αγνάντευε και ο δειλός Μενοίτης
τρέχει ο Ευρυτίωνας, που ήταν γιος του Άρη
στη μάχη λιγοψύχησε κι άφησε το κοπάδι.


Μα ήδη ακούω το γίγαντα τρικέφαλο Γηρυόνη
κύριο του Χρόνου που μετρά τρία σώματα στη ζώνη
να χάσει την κυριότητα του κοπαδιού δε θέλει
στον Ανθεμούντα ποταμό τον κάρφωσαν τα βέλη.

Η Καλλιρρόη τώρα θρηνεί, του Ωκεανού η κόρη
που τόσο άδοξα έχασε απ’ τη ζωή το γιο.
Μα το κοπάδι μοναχό στον Ηρακλή γυρίζει
που είναι ο βοσκός που αγάπησε τον άσωτο αμνό.

Η επιστροφή του κοπαδιού στην κούπα έγινε του Ήλιου
πριν ξημερώσει πίσω η Αυγή το άρμα του ζητά
κι αφού πια το παρέδωσε ανέγειρε δυο στήλες
σα συμφιλίωση ιερή του πρώτου ζευγαριού.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-01-2007