στ' ανυπόστατα

Δημιουργός: χρήστος

καληνύχτα σε όλους

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Όστρακο η ψυχή μου αρχαίο σε χαλάσματα
χαραγμένη πάνωθε του μ’ άσπλαχνο καρφί
μια γραφή με κεφαλαία άγρια γράμματα
με εξορίζει σε μια ξένη κι άξενη ακτή

χάνω την υπόστασή μου στ’ ανυπόστατα
φέρω μέσα μου το στίγμα φοβερού σεισμού
τα όνειρά μου αεροπλάνα κι αερόστατα
που πετούν χωρίς ελπίδα νόστου ή γυρισμού

όμως ποιος θα μ’ εμποδίσει να ονειρεύομαι
στις επιταγές της μνήμης πως ν’ αντισταθώ
κι αν στις σκέψεις μου το θάνατο προγεύομαι
βρίσκω δύναμη και πάλι όρθιος να σταθώ:

πως δεν σε θυμάμαι απόψε προφασίζομαι
με κουράζουν οι αναμνήσεις κι οι αναδρομές
τα ταξίδια πια στις μνήμες με ζαλίζουνε
δεν σε ξέρω , δεν με ξέρεις είμαι κι είσαι χτες

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-02-2007