Ψάχνοντας στα μάτια Δημιουργός: kin, Γιωργος Εσύ, τι βρήκες στα μάτια του; Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Ήταν ξημέρωμα και την θάλασσα την είχε πιάσει πάλι το μελωδικό της.
Το κύμα σιγοτραγουδούσε αδιάκοπα τον ίδιο αιώνιο απόκρυφο ερωτικό σκοπό.
Στην παραλία, οι πρώτες αχτίδες του ήλιου έδιναν μια λυσαλέα μάχη να διώξουν το μαύρο της νύχτας.
Και στο ατέλειωτο της αμμουδιάς, δυο σκιές, σαν μία, βαλόμενες από τις νικηφόρες αχτίδες του ήλιου, έστελναν τον έρωτα τους να απλωθεί μέχρι το πέρας του ορίζοντα.
Εκείνη, με το μάγουλο να ακουμπάει στον ώμο του, το πρόσωπο χωμένο στον αυχένα του, να τον ανασαίνει, σταθερά, ρυθμικά, κι αδιάλειπτα, όπως το κύμα που αργοσβήνει στον γιαλό ...
Και σε κάθε ανάσα της ρουφούσε ενα κομμάτι του μέσα της...
Ξανά, ξανά, ξανά...
Ώρες ατέλειωτες καθόντουσαν εκεί αγκαλιασμένοι, με εκείνη, ανάσα την ανάσα, να ρουφάει το είναι του ολάκερο...
Μέχρι που εκείνος τελικά χάθηκε μέσα της.
Κι από κείνη έμειναν μόνο τα χέρια και τα πόδια κι εκείνος είχε γίνει μέσα της, η ψυχή που τα κινούσε...
Κι ύστερα, κατά το λιόγερμα, εκείνη τραβήχτηκε, τον κοίταξε στα μάτια, και χάθηκε στο είναι του, ψάχνοντας να βρεί που'χει τρυπώσει η δική της η ψυχή...
Τότε, τα χέρια του τυλίχτηκαν πάλι γύρω της, κι εκείνη κατάλαβε...
Ήταν η ψυχή της που την αγκάλιαζε...
Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-03-2007 | |