Σεσλέμε

Δημιουργός: MARGARITA

Καλημέρα φίλοι και φίλες...καλό μήνα...καλή βδομάδα και Ανάσταση στις ψυχές μας

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I]Η νόνα μου εκείνο το απόγευμα ήταν κορωμένη. Μου άρεσε να πηγαίνω σπίτι της
να ακούω ιστορίες από την Πόλη. Είχε μια αυλή με γεράνια, γαρύφαλλα στις γλάστρες
και αγιόκλημα. Μου άρεσε να ρουφάω από τον ανθό του αγιοκλήματος
το μέλι τους.
Την βρήκα να βάζει φουρκέτες στο κότσο της και να ρίχνει σταγόνες λεμονανθό
που είχε φτιάξει στον κόρφο της. Αρχόντισσα σωστή με το μαύρο φόρεμα και τα άσπρα
ανθάκια του από τότε που είχε χάσει τον κύρη της στην κατοχή. Είπε.
Θα πάω βεγγέρα στις φίλες μου της Αρμένισσες. Αν θέλεις έλα μαζί μου μα θα παίξεις
με τα παιδιά της Σιρουί. Εμείς οι μεγάλοι έχουμε να συζητήσουμε. Πήρα την κούκλα
που μου είχε φτιάξει την πάνινη με κίτρινο μαλλί για μαλλιά και ένα γαλάζιο φόρεμα
μια και ο πατέρας μου μόνο βιβλία μας αγόραζε για δώρα και ξεκινήσαμε.
Τρία τετράγωνα πιο εκεί το σπίτι. Αφού μας τρατάρανε γλυκό τριαντάφυλλο η γιαγιά μουρμούρισε
«α! τον ζεβζέκη και μετά μια τούρκικη λέξη σεσλέμε». Την άκουγα συχνά
να την λέει όταν μίλαγε με την μάννα μου αλλά όταν την ρώταγα τι σήμαινε αποκρινόταν «ευχαριστώ».
Οι Αρμένισσες η Βαρτουί και η Σιρουί ήταν αδελφές και φίλες
της από την Πόλη που έφυγαν το 22 από τον φόβο μην τους βρει μεγαλύτερο κακό. Παντρεμένες κι οι δύο
και νεότερες από την νόνα μου. Μιλούσαν χαμηλόφωνα και η Σιρουί έκλαιγε.
Όμορφη γυναίκα με μαύρο μαλλιά και πράσινα μάτια παντρεμένη με τον Κιρκόρ
τον ομορφάντρα. Μετά από δυο ώρες σηκώθηκε να φύγουμε. Στην πόρτα κοίταξε την Σιρουί
και της είπε αυστηρά. Να φοβάσαι τους έρωτες. Μια βραδιά ήταν ας πάει στα κομμάτια.
Μην είσαι χαζή κρέας μπαίνει , κρέας βγαίνει. Δεν χαλάνε το σπίτι τους έτσι εύκολα.
Όταν την ρώτησα στο δρόμο τι είχε γίνει και τι σήμαινε η τελευταία φράση της
μου είπε. Είσαι μικρή, όταν μεγαλώσεις θα σου πω. Και μου είπε.
Να σκάσει το κακό του άντρα που κάνει την γυναίκα του να κλάψει. Ο μάγκας άντρας κάνει
τη δουλειά του και δεν τον παίρνει είδηση κανείς. Και ούτε κοκορεύεται τζιέρι μου.
Τα λόγια της τα θυμόμουν κατά καιρούς όταν καμάρωνα στο σύλλογο τον χορευτικό
τον ασίκη μου να χορεύει «από κανάρα σε κανάρα θα πετάω» ή στους πρόποδες του βουνού
να τον περιμένω να κατέβει με τον ορειβατικό ή όταν ξεπάγιαζα χειμωνιάτικα να τελειώσει
το μπάνιο του στη θάλασσα μα δεν ανησυχούσα. Μόνο όταν μια κουνάμενη σε μια εκδρομή
με την χορωδία μου είπε «Καλά εσύ δεν ζηλεύεις» θυμήθηκα την νόνα μου. Και τα λόγια του ασίκη.
Εγώ το στεφάνι μου το τιμάω. Δεν το πατάω. Μόνο το πηδάω έλεγε αστειευόμενος.
Και όταν αργούσε με τους φίλους του μου έλεγε γελώντας «ξέχασα πως είμαι παντρεμένος
και ξενοκοιμήθηκα. Απόδειξη όμως καμία ποτέ. Ήταν τόσο καθαρός λοιπόν;
Ή μήπως τον είχε συμβουλεύσει η νόνα μου; Δεν έμαθα ποτέ.
Όμως συμβούλεψα τους μορφονιούς των κοριτσιών μου σωστά και στις κόρες μου είπα.
Να ξέρετε πως δεν χαλάνε ένα σπίτι με το τίποτα. Ακόμη και να μάθετε θα κάνετε πως
δεν ξέρετε τίποτα. Στο τέλος, τέλος, κρέας μπαίνει, κρέας βγαίνει. Και όταν θα θέλετε
να κάνετε κουβέντα με το στεφάνι σας «σεσλέμε». Να μην μιλάτε μπροστά στα παιδιά.
Αχ! Νόνα μου σοφές οι κουβέντες σου μα ακόμη και μια νυχτιά να είναι
πονάει αυτή η προδοσία…..είναι μεγαλύτερη και από του Ιούδα όταν αγαπάς…..

Σεσλέμε=μην μιλάς μπροστά στο παιδί

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-04-2007