Ωδη στην ψησταρια μου

Δημιουργός: Aris4, χωρις το 4

Ηλιαχτιδα ..... τωρα θα σου δειξω εγω πως κανουνε τον κοσμο να πεινασει !!!!!!!!! .... οχι εκει περα ..... μ ' ενα παστιτσακι ,,,,,

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ποσες θυσιες εχουν ψηθει
πανω στον μαυρο σου βωμο ,
ως ενδειξη αληθινης λατρειας
στου στομαχιου μου τον θεο .

Χαμπεργκερ , λουκανικα , μπριζολες
μπουτακια χοιρινα , αρνισια ,
που πριν καλοβγουν απ ‘ τη φωτια
τους χωθηκα στα ισια .

Ορτυκια , συκωτακια και κοτοπουλα
ποτε δεν ειπες οχι
η τσικνα τους , κοκκινο πανι
στης βουλιμιας μου τη λογχη .

Μελιτζανες και πιπεριες πολυχρωμες ,
κρεμυδια , κολοκυθακια με σκορδακι ,
πασαλειμμενα μ ‘ ελληνικο ελαιολαδο
κι απ ‘ τη Modena , balsamico ξυδακι .

Κι ως καλωσοριζες θαλασσινα
του στομαχιου μου ωσαννα ,
στεκομουνα συξυλος στη θεα
τσιπουρα και χταποδι μια παρεα .

Που αν τα εψηνες ολα μονομιας
θα μαζευε τα σαλια του ο ντουνιας ,
ο καπνος θα καλυπτε τη γη
θα κατεβαιναν να τσουγκρισουν κι οι θεοι .

Μα ολα εχουν το τελος τους ,
και τωρα εφτασε το δικο σου ,
ειμαι ενας αμαρτωλος θνητος ,
ουαι , κι αλλοιμονο σου .

Σε αφησα εξω στις βροχες
ψησταρια μου προωρα σκουριασμενη ,
μεγα ειναι το σφαλμα μου
κι εσυ αδικοχαμενη .

Ειχες ακομα μεσα σου ζωη
σε μυρωδιες και λιπη βουτηγμενη ,
λυπαμαι , που εδεσα τη μοιρα σου
στο ‘’ τι θα πουν οι καλεσμενοι ‘’ !

Ελα να στριψουμε , για τελευταια φορα ,
εγω κι εσυ , μια λυπημενη ζεμπεκια ,
σου αξιζει να φυγεις στο καλο
με εναν μεζε απιθανο , κι αντιο καθαρα ελληνικο .

Θα βαλω καρβουνα και πετρελαιο με το κιλο ,
φιλετο απο στρουθοκαμηλο , κι ας ειναι ακριβο ,
και του Τσιτσανη να παιζει μια πενια ,
οπως θα καις ......συννεφιασμενο ‘’ εχε γεια ‘’ !

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-05-2007