τα λουλουδια, και τα φιδια

Δημιουργός: *~*{(7ΨΥΧΟΣ)}*~*, Χρηστος

Γιατι κατι που ανηκει παντου, να ειναι σε χερια μοναχου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δρομοι γεματοι ανθρωπους, και διαμαχες,
Που ζηταν ενα κομματι ψωμι, και για αυτο κανουν μαχες.

Υπαρχει το παζαρι των ενωμενων ανατολικων κρατων και μη.

Βλεπεις ανθρωπους, φτωχους και κουρασμενους,
Αλλους πλουσιους, και γυαλισμενους.

Να κινουνται ποτε μεσα, ποτε εξω απο την αγορα, χωρις αγαπη για αυτη.

Το βραδυ δεν αργει να φανει, και να σωσει της αγαπης την ανανγκη,
Του ηλιου το φως εκει, βριζει οτι παραγει.

Δεν βλεπουν οι εραστες των σινοικιων, και οι εργατριες του εμποριου να συναντηθουν,
Και τα αιματα μεταξυ τους να αναψουν,
Και την φλογα που καιει μεσα τους καθε λεπτο, μεταξυ τους να μοιρασουν.

Και παλι το πρωι ξανα στη δουλεια, με σιωπη και πιστη,
Να βγει το μεροκαματο, που κανεις ευκολα δε βρισκει.
Και ξανα, και ξανα, τα ιδια και τα ιδια,
Παντα τα λουλουδια, να μπλεκουν με τα φιδια.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-05-2007