Γιατί οι φίλοι, δε χάνονται ποτέ Δημιουργός: KTiNoS 8 χρόνια Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Και κάθισαν παρέα, μια βραδιά στη Πλάκα και ήπιαν για το φίλο τον χαμένο.
Πέρασαν χρόνια από τότε, μα ποτέ δεν έσβησε από του μυαλού μας το σκληρό το δίσκο.
Σε εκκλησάκια ερημικά ανάψαμε για πάρτι του κεράκια και σε απότομες στροφές και σε φουρκέτες ήταν παρέα μας με εκείνη τη ριμάδα τη Buell, που έπλυνε ευλαβικά πριν το μακρύ ταξίδι…
Τώρα το ξέρω, πως μια μικρή Γαλλίδα έχει συντροφιά και από πάνω μας κοιτάει με αγάπη.
Μα είναι φορές που η εικόνα του μου λείπει απ τους καθρέφτες και μες το κράνος μου τα μάτια μου βουρκώνουν
Είναι φορές που κόκκινα χτυπάν οι μηχανές και είναι εκεί και μας φροντίζει με αγάπη…
Αν μια βραδιά ακούσεις τη σιωπή και με το μάτι του μυαλού σου σκίσεις το σκοτάδι,
θα δεις κι εσύ το παλικάρι με την αστραφτερή Buell, να καβαλάει τα σύννεφα, να στρίβει στο φεγγάρι …
Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-05-2007 |