βυθίζομαι

Δημιουργός: χρήστος

καλημέρα σε όλους... της στιγμής...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Είπα να σκύψω μέσα μου να δω
όσα έχουν σωρευτεί κι έχουν κατασταλάξει
σαν ύλες από μακριά φερτές με τον αέρα,
σαν ιζήματα,
στα σπηλαιώδη μέσα χάσματα της μνήμης μου

Και βρήκα κάτι αποσαθρωμένα βάθρα
με χαραγμένα ακόμη τα ίχνη των πελμάτων
από τα μαρμαρένια ραγισμένα μου είδωλα
που κλαιν όλες τις νύχτες
ζητώντας κι επαιτώντας αποθέωση.

Κι ακόμη, ανακάλυψα ατόφιους ,λες, ανέγγιχτους
του πρωτινούς μου έρωτες,
να κείτονται πάνω σε στρώμα φύλλων κίτρινων
σαν φάσματα άσαρκου φωτός,
που ο χρόνος δεν ευτέλισε

βυθίζομαι μες στο ασυνείδητό μου, ασύνειδα
πέρα και έξω απ’ τη θέλησή μου
κι ακολουθώ ατραπούς μαγνητικές
που έλκουν ολόισια στο κέντρο τους τη σκέψη
όπως οι μαύρες άκεντρες οπές του διαστήματος…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-05-2007