Για τους ήρωες του '40 Δημιουργός: Μετέωρος Άγγελος Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Μάγκες αδούλωτοι χαρά δίνω στο χώμα που σας έχτισε
χαρά στις μάνες που τα σπλάχνα τους γέννησαν τέτοιες ψυχές
οι λέξεις μου μοιάζουν λειψές για να σας περιγράψουν
να περιγράψουν την αετίσια σας ματιά και το γεμάτο φωτιά βλέμμα
Φυλώ το χώμα που πατώντας το έγινε ευλογημένο
αγκαλιάζω με δέος τις ιδέες για τις οποίες πολεμήσατε
τις πανανθρώπινες ιδέες που ξεπερνούσαν τα όρια ενός λαού
και σας έκαναν χωρίς να το γνωρίζετε ήρωες όλης της ανθρωπότητας
Γιατί πολεμήσατε για την ελευθερία ενός λαού
που τότε στα μάτια σας ήτανε όλος ο κόσμος
ήταν το αλώνι όπου καλούσασταν να πολεμήσετε
για να σώσετε σε μια στιγμή ολόκληρη την αιωνιότητα
Ακόμα ακούω τα βήματα σας στα απόκρημνα βουνά
ξεχωρίζω τα χνάρια σας στο ματωμένο χιόνι
ακούω το γέμισμα του όπλου στ' αντρειωμένα χέρια σας
νιώθω την φλεγόμενη ανάσα σας να καλεί την ελευθερία
Όταν το φασιστικό βόλι σας έβρισκε στα σπλάχνα
η ψυχή σας γίνονταν φωτιά και ζέσταινε τα παγωμένα βουνά
κάνοντας τα όνειρα των συμπολεμιστών σας να θερμαίνονται
νιώθοντας ένα καλύτερο κόσμο να πλησιάζει
Αντρειοσύνη δεν είναι να μάχεσαι με υποδεέστερους κι αδύναμους
αντρειοσύνη είναι να σηκώνεις το κεφάλι στους κυρίαρχους
αντρειοσύνη είναι να σε ρωτάνε με σίγουρο βλέμμα για τη θετική απάντηση
και εσύ με ψυχωμένη καρδιά ν' απαντάς «ΟΧΙ»
Γιατί εσείς ξέρατε τι είναι η ζωή αδέρφια
ξέρατε πως δεν είναι παρά η παλαίστρα
που παίζεται κάθε στιγμή η σωτηρία
εσείς ξέρατε πως το κεφάλι που σκύβει
έχει πάρει την κατάλληλη κλίση για να κοπεί
ξέρατε πως η κόλαση του φασισμού και ο παράδεισος της ελευθερίας
κρέμεται από το αγέρωχο βόλι σας
την επιδεξιότητα με την οποία κρατάτε το τουφέκι
και τα ιδανικά που δίνουν αξία σε κάθε τρελό πόλεμο
μετατρέποντας τον σε Αγια μάχη
Μα ξέρατε επίσης και το αποτρόπαιο μυστικό
που σας έκανε να πολεμάτε με λύσσα τους τότε παντοδύναμους
πως καλό είναι να πολεμάς για την μελλούμενη γενιά
μα εκείνη όσο καλό κι αν της προσφέρεις
ποτέ δεν πρόκειται να νιώσει την αξία του αγώνα σου
ποτέ δεν πρόκειται να δώσει την ζωή της για τίποτα
θα σπαταληθεί σε ανώφελες έγνοιες καθημερινές
Ενώ εσείς ήσαστε οι τυχεροί!
εσείς ήσαστε αυτοί που θα πεθάνουν για ιδανικά κι αξίες
γιατί από το μέγεθος της καρδιάς σας κρίνεται όλη η οικουμένη!
γιατί από το ματωμένο σας χέρι κρέμεται έτοιμο να χαθεί το μέλλον!
«Πάμε λοιπόν αδέρφια» είπατε!
«Απόψε θα πεθάνουμε όλοι!
μα θα πεθάνουμε δοξάζοντας μια ιδέα γενναία
αυτός ο κλήρος μας έτυχε
ν' αρπάξουμε την ευκαιρία να δώσουμε σε μια μικρή ζωή
αθάνατη αξία.
ΠΟΛΕΜΑΜΕ ΓΙΑ ΜΑΣ!
ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΚΑΙ ΜΠΡΑΒΟ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑ.
ΠΟΛΕΜΑΜΕ ΜΕΡΟΝΥΧΤΑ ΓΙΑ ΤΗ ΦΛΟΓΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΑΣ
ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΣΜΟ.
ΕΤΣΙ ΓΟΥΣΤΑΡΟΥΜΕ ΓΙΑ ΜΑΝΑ ΚΙ ΑΔΕΡΦΙΑ ΝΑ ΔΙΝΟΥΜΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ
ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ! ΝΑ ΜΑΧΕΣΑΙ ΣΤΗ ΖΩΗ ΧΩΡΙΣ ΕΛΠΙΔΑ*
Πιάστε τα όπλα αδέρφια και πάμε ίσια κατά το χάρο! Αυτό το δικό μας
δρομολόγιο, ας βρουν οι μελλοντικές ψυχές το δικό τους δρόμο και να
ελπίζουμε να μην μας ντροπιάσουν!»
ΠΑΜΕ ΙΣΙΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΧΑΡΟΥ Τ' ΑΛΩΝΙΑ
ΒΟΗΘΑ ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ
ΚΑΘΕ ΜΟΛΥΣΜΕΝΗ ΑΠΑΝΘΡΩΠΗ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ!
Μετέωρος ʼγγελος
* Ο στίχος αυτός είναι ένας λόγος του δασκάλου μου
Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-10-2004 |