Απ' τη ζωή μου τώρα απέχω

Δημιουργός: ΛΕΩΝ53, Ηλίας

Γεια σας φίλες και φίλοι. Ζεϊμπέκικο βαρύ κι ασήκωτο αφιερωμένο σ' αυτήν που μου το ζήτησε...Αϊντε φίλη μου στην πίστα τώρα π' αρχίζει ο καϋμός του μπουζουκιού. Δεν χρειάζεται εσύ να μπήξεις το μαχαίρι, όλη η ζωή μπροστά σου είναι. Πάμε......

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΑΠ’ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ ΤΩΡΑ ΑΠΕΧΩ

Στο μεσοπέλαγο, σκέψεις κι ελπίδες
θαλασσοδέρνονται, ψυχορραγούν
παλεύουν, πιάνονται, απ’ τις ρυτίδες
πού ‘χει η ψυχούλα μου, να μην πνιγούν.

Ως το μεδούλι μου, κυλά το δάκρυ
για σένα δράστη μου και εραστή
μυρίζω θάνατο απ’ άκρη σ’ άκρη
ακροβατάω σε μια κλωστή.


Απ’ τη ζωή μου τώρα απέχω
σε πετροβόλησα παλιοκαρδιά
αχ! Δεν αντέχω που πια δε σ’ έχω
ζω μ’ εφιάλτες κάθε βραδυά.


Απ’ τα κουφάρια, φτιάχνεις φεγγάρια
μέσ’ απ’ το βούρκο, τον ουρανό
πάνω σε λίμνες, σκαλίζεις χνάρια
στήνεις λιμάνια σ’ ωκεανό.

Μαχαίρι σήκωσα, τα δόντια τρίζω
βάσανα τέλος, δεν τα μπορώ
μόνο την τύχη μου, αυτήνε βρίζω
έλα ρε θάνατε, σε καρτερώ.


Απ’ τη ζωή μου τώρα απέχω
σε πετροβόλησα παλιοκαρδιά
αχ! Δεν αντέχω που πια δε σ’ έχω
ζω μ’ εφιάλτες κάθε βραδυά.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-07-2007