Το ξυπνητήρι

Δημιουργός: ftx, Ευτύχης Χαιρετάκης

Το δεύτερο μέρος, ο εφιάλτης, αφιερωμένο εξαιρετικά στον γνωστό και μη εξαιρετέο πλέον Νίκο Τσέκη!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πρόκειται να γίνει πανικός,
της εκδιδομένης γυναικός,
θα 'ρθουνε βροχές και καταιγίδες,
το 'χουν γράψει κι οι εφημερίδες.

Θα 'ρθουν να με πάρουν σηκωτό,
να με βάλουνε στην κιβωτό,
θα 'τανε μεγάλο -λέει- πλήγμα,
να μην έμενε ούτε ένα δείγμα.

Όλα γης θα γίνουν Μαδιάμ,
θα 'μαι ο καινούργιος ο Αδάμ,
θα μου φέρουν Εύα να διαλέξω,
μια ξανθιά, χαζούλα για να παίξω.

Θα 'μαι σε παλάτι βασιλιάς,
με χορευτριούλες της κοιλιάς,
που θα με ταΐζουνε στο στόμα,
και δε θα σηκώνομαι απ' το στρώμα.


Ξυπνητήρι, ξυπνητήρι,
τώρα το θυμήθηκες;
κάνε μου το το χατήρι
και σταμάτα να χτυπάς,
ένα όνειρο που βλέπω,
σε κομμάτια μην το σπας.


'Ακουσα στην πόρτα το κλειδί,
ή στον κήπο έσπασε κλαδί,
ίσως να 'ναι κλέφτες, ή και μπάτσοι
ή κάποιας φυλλάδας παπαράτσι.

Ήρθαν και με κάναν τσακωτό,
και αλαφιασμένος τους κοιτώ,
με το χέρι μες στο πατελόνι,
και filmnet στη βραδυνή τη ζώνη.

Πω πω τι ρεζίλι, τι ντροπή,
κάνουνε αμέσως διακοπή,
και με βγάζουν έτσι στις ειδήσεις,
στ' όριο της νευρικής της κρίσης.

Όπα, μην τραβάτε ρε παιδιά,
και δεν έχω βγάλει την ποδιά,
έχω κι ένα πρόσωπο στην πιάτσα,
κι απλωμένα ρούχα στην ταράτσα.



Ξυπνητήρι, ξυπνητήρι,
τώρα σε χρειάζομαι,
κάνε μου το το χατήρι
και ν' αρχίσεις να χτυπάς,
όποιον βλέπω εφιάλτη,
σα μπαλόνι να τρυπάς.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-11-2004