Ανεκτιμητη Αξια

Δημιουργός: ΣΟΦΙΑ(21)

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I][B]Θελω να σου πω πως και αν
μου λειπεις,ενωνεις την αγαπη
και τη θλιψη στη ζωη μου....
Οχι,δε χρειαζονται ανθρωποι πια,
τωρα χρειαζονται μοναχα συναισθηματα...
Το λαμπερο και το ονειρο δεν κρυβεται,
αρκει να θελεις να το ψαξεις...
σε μια ζεστη καλημερα,
σε ενα χαμογελο που θα αγγιζει
την καρδια με λιγο φως,
σε μια αγκαλια που θα σου δινει λιγο
απο το λιγο του κοσμου,
σε δυο ματια που ισως φωτισουν
τις στιγμες που θα χα'ι'δευεις το σκοταδι.
Το ομορφο και αληθινο,να ξερεις,ψυχη μου
ποτε δε φαινεται....
Ναι,το πραγματικα ομρφο και αληθινο
πρεπει να το ψαξεις...
Δε λεω ανοησιες,απλα η εποχη σε κρεμασε
και εσενα στο λαιμο της
για να σε δειχνει σαν τροπαιο που θα επιβεβαιωνει
την παρακμη της...
Οι ανθρωποι,εξανθρωπιζονται,μονο με τους ανθρωπους
ψυχη μου,οχι με την εικονα...
Οι εικονες φθινουν,χανονται.
Ισως χρειαζεται να ψαξεις τα ονειρα σου,
και υστερα σκεψου ποσο αξιζει η πραγματωση τους
μπροστα στον τραπεζικο λογαριασμο σου,
καθηλωμενος στη βιτρινα που προσμετραει
την υπαρξη σου..

Αναλογησου ψυχη μου,ποσα λεφτα θα εδινες
για ενα σ'αγαπαω?
Ισως αυτο θα σε επειθε για το δικο μου πλουτο...[/B][/I][align=center]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-10-2007