Σήκω

Δημιουργός: Θεοδώρα Μονεμβασίτη , Θεοδώρα Μονεμβασίτη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Βαδίζω αργά γιατί είναι η ώρα της σιωπής
κρύβω πολλά γιατί είναι ώρα για να δεις
όσα σε κράτησαν δεμένο στα σκοτάδια.
Δεν είναι αρχαία μυστικά, είναι του Δία οι κεραυνοί
και τα δικά σου τα αρχέγονα σημάδια.

Σήκω. Δεν είσαι εσύ για να ‘σαι τόσο χαμηλά.
Δεν είσαι εσύ για ταπεινά
ούτε για ανώφελα του έρωτα πηγάδια. Βγες.
Θα σε τραβήξει θες δε θες
αυτό το κύμα τραγουδάει το σκοπό σου.
Είναι το δρόμου η σιγαλιά
που το τρελαίνει αυτό το δύστυχο μυαλό σου.

Στ’ ουρανού το όχι υποτάχτηκες τυφλά
μα στου ονείρου τ’ ανοιχτά λαγοκοιμήθηκες
στις πύλες διάβασες παλιά ιερογλυφικά
πως είσαι εσύ ο εκλεκτός ίσως θυμήθηκες.

Ήσουν ιππότης κι είσαι τώρα αριθμός
σε μια ταυτότητα κι ο ξέφρενος ρυθμός
αυτής της πόλης που μυρίζει πια φορμόλη
είναι το γέλιο της αχός
και σε τρελαίνει, σε γελά και σε πληγώνει.
Δε σου ταιριάζει εσένα αυτός ο στεναγμός
είναι τα στήθια σου φτιαγμένα απ' ατσάλι
σήκω ανέπνευσε και πες «Ποιος είμαι εγώ;
Είμαι του έρωτα αδερφός
κι έχω πατέρα μου τον μάχιμο τον Άρη.»


Το όνομά μου δε θα μάθεις αν δε δεις
ποιο είν’ το δικό σου το γραμμένο στον καθρέφτη.
Γέννησα σήμερα του άνεμου παιδί
μες τη φωτιά κι ύστερα σου ‘δειξα τον φταίχτη.

Φταις. Γιατί ξεχνάς το μυστικό
που ‘ναι γραμμένο μες τ' ατέλειωτα ξενύχτια
είσαι ο κρυμμένος αετός
και τα φτερά σου σχίζουνε του σατανά τα δίχτυα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-10-2007