Ρακοσυλλέκτης

Δημιουργός: λυγερή, Λυγερή Βασιλείου

http://ligery.pblogs.gr

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ανακατεύω τις στάχτες .
Στα αποκαΐδια του χρόνου και των καημών,
ψάχνω μια σπίθα να βρω.
Θαμμένα όνειρα δεν άντεξαν στο ξημέρωμα,
ελπίδες φευγάτες την αυγή..
Έρωτες θριαμβευτές,
κατακτητές ή νικημένοι.

Νιάτα, κυρίαρχοι του παιχνιδιού .
Τον έρωτα στίχους κάναμε
κιθάρα ακούρντιστη η καρδιά
τον τραγουδούσε στην άκρη του γιαλού ,
μελωδία φάλτσα γραφότανε στην άμμο
και μεις στο ΠΑΝΤΑ όρκο δίναμε ,
στο φεγγάρι ,να πιάσει ,τον αφήναμε!!!
Μορφές π' αγαπηθήκαμε,
στη λησμονιά χαθήκαμε..

Γειτονιές του κόσμου γινήκαν μνήμες.
Φεγγάρια μας ξελόγιαζαν
ουρανούς μας έταζαν τα βράδυα
γράψαμε στους τοίχους μας οράματα
Ψωμί Παιδεία Ελευθερία
και το πρωί τα βρήκαμε σβησμένα.

Οι ψυχές μας ρήμαξαν ,σωπάσαν
Αξίες προδομένες μας ξεχάσαν.
Ιθάκες δεν προφτάσαμε να πάμε..
Ταξίδια μας αφήσαν μεσοπέλαγα.
Πηγαιμοί πάνω σε κόψη ξυραφιού
που γυρισμό δεν είχαν.

Μουσικές ,φωνές , σιωπές ,κελαηδήματα
ακούσματα που σίγησαν.
Κραυγές μαχαιριές ,
ανάσες ζωής και θανάτου ,
στήνανε χορό τις νύχτες
και καρτέρι την ημέρα.

Προδότης , άνεμος στα ύψη με ανέβασε
για να με ρίξει
και να μ’ αφήσει μόνη
κάτω στη γη.

Σιωπές που θορυβούν σαν ερινύες.
Συγνώμες κ ένοχές ξεθωριασμένες
ασπρόμαυρες παλιές φωτογραφίες.
Αλισβερίσι με το θάνατο .
Ζωή μου ακροβάτισσα
σε τεντωμένοι σχοινί.

Μιαν ακρούλα ψάχνω
ανάμεσα στις στάχτες να βρώ
να χωρέσω να κουρνιάσω να ζεσταθώ
Η ματιά μου τρεμοπαίζει
σε μια σπίθα που επιμένει.

Είναι το χαμόγελο ενός παιδιού.

Φλόγα η σπίθα γίνεται
η στάχτη ανάβει, ζωντανεύει.
ανοιχτή αγκαλιά πυρρά,
με περιμένει

Και γω παραδίδομαι σαν άλλοτε
και τώρα και για πάντα..
στο Κάρμα μου ταγμένη
του Θεού Επιλεγμένη
ΜΑΝΑ πολυαγαπημένη.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-11-2007