Κραυγή ονείρου

Δημιουργός: buteo68, Σαράντης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ορθός σε βράχο στάθηκα
Στα ακούραστο αγέρα τη βοή
Κραυγή θυμού του άφησα
Για ν΄ ακουστεί σ΄ ολάκερη τη γή

Κραυγή θυμού αδιάλλακτου
Αδέσμευτης πνοής
Τα ηχομόρια μου πέταξαν
Στη πλάνη της ζωής

Τραντάχτηκαν τα μέσα μου
Τόση ανάγκη έχει η ψυχή
Να βγει από το σώμα μου
Αυτή να μ΄ οδηγεί

Αλίμονο σ΄ αυτόν που απέναντι
Τολμήσει να σταθεί
Άτυχη θα ναι η μέρα του
Σ΄ αυτά που χει να δεί

Το αίμα αυτομόλησε
Ρήξη στις φλέβες έφτιαξε
Συνομωσία ,ψυχής και σώματι
Να κλείσει η πληγή

Μετά την επανάσταση
Κραυγές αλλόφρονες φωνάζανε
πως ήρθε η ανάσταση
κι ανάψανε κερί

Η φλόγα του ανέβηκε
Ο αέρας την παρέσυρε
Κι ο καπνός με μέθυσε
Και ξύπνησα πρωί

Ήρεμος πια καθόμουνα
Στον καναπέ του σαλονιού
Εκεί είδα πως κοιμήθηκα
όνειρο ήταν η κραυγή

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-12-2007