Οι καταραμένοι

Δημιουργός: KTiNoS

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δεν μπορούσε να ξεχάσει
ακόμα κι όταν έξυσε
στις στροφές της Υλίκης με 200.
Ακόμα κι όταν τέλειωσε το γκάζι
και με όσα μπήκε βγήκε.
Μέχρι κι η οδός ηρώων έτριξε
στο πέρασμα του.
Αντέδρασε φυσιολογικά
Ζήτησε μια πιο μεγάλη μοτοσικλέτα.
Ναι το ήξερε ήταν εξαρτημένος
μόνο που για μια φορά συνειδητοποίησε
ότι δεν έφτανε πάντα
ν αυξάνει τη δόση…
Γέλασε
Θα το τραβούσε στα άκρα
Αυτό ήταν σίγουρο.
Καβάλησε το μαύρο τέρας
Χαιρέτησε τους φίλους του
και τράβηξε το δρόμο του
Το τέρας μούγγρισε νωχελικά
και τσούλησε αργά στη μαύρη
άσφαλτο …
Σε λίγο θα έφτυνε φωτιά από
τις εξατμίσεις του σκίζοντας
το αέρα σαν αεροπλάνο.
Κομμάτια καοτσούκ θα άφηναν
έντρομα το λάστιχο…
Ήταν και η τελευταία εικόνα
που είχαμε από εκείνον .
Το πικρό του χαμόγελο και η πλάτη του
να αποκρίνετε…
Σαν αληθινός καμικάζι.

Φίλε από κει ψιλά βάλε έναν καλό
λόγο και για μένα …

Και πες χαιρετίσματα σε όλα τα
παιδιά που διάλεξαν να καούν
αντί να λιώσουν ….

Τώρα πια στρίβω στις γραμμές σου …

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-12-2007