Μάννα μου! Όπου κι αν υπάρχεις

Δημιουργός: tinios, ΡΗΓΑΣ Ε. ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

(Λίγοι στίχοι, δίχως ιδιαίτερες αξιώσεις. Έτσι απλά, ένας φόρος τιμής, στην συχωρεμένη τη μάννα μου, που τέτοιες, κυρίως, γιορτινές μέρες, μας λείπει αφόρητα!)


[B]Μάννα μου! Όπου κι αν υπάρχεις[/B]



Τέσσερα πόδια το τραπέζι,
το’ να από τα’ άλλα πιο κοντό,
μαύρο ψωμί με πετιμέζι
κι ένα απόβραδο μουντό.

Τρεις- τρεις επάνω στο ντιβάνι,
σ’ ένα δωμάτιο μια σταλιά.
Βροχή να στάζει απ το ταβάνι,
και μόνη ζέστη η αγκαλιά.


Ψώνια γραμμένα στο κιτάπι-
ποιος να βρει λόγια για να πει-
η μάννα στράγγιζε αγάπη,
να δώσει στο μωρό να πιει!


Λίγο το φως απ το καντήλι-
πώς να διαβάσουν τα παιδιά;-
τα δάκρυά της στο μαντήλι,
παράπονο στην Παναγιά.



Μα ας ξαναγύριζαν τα χρόνια,
κι ας μέναμε πάντα φτωχοί,
θά' χαμε τη στοργή σου, σκέπη,
στην παγωνιά και τη βροχή.
Να' ξερες, πόσο μου' χει λείψει,
η μητρική σου η αγκαλιά!
Μάννα μου! Όπου κι αν υπάρχεις,
να είσαι πάντοτε καλά!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-12-2007