Επιστροφή

Δημιουργός: Γιώργος_Κ, Γιώργος Σ. Κόκκινος

Όποια και να 'σαι όπου και να 'σαι, κάνε μου απόψε συντροφιά, δε σου ζητάω να μ' αγαπήσεις, λίγη ζητώ παρηγοριά ... Η ζωή είναι έξω από το ίντερνετ, βγείτε στα μπαλκόνια να τη δείτε που περνάει ! (Δεν αναφέρεται σε αληθινά πρόσωπα και περιστατικά!)

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I][B][align=center]ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ


Τραβάς κουπί σε μια ληγμένη ιστορία
κι είμαι η βάρκα που τη λένε προδοσία

κυλώ στις φλέβες σου
μέσα στο αίμα σου κυκλοφορώ και χάνομαι

μα πλέον μ’ ένα βήμα του κορμιού σου
δεν μπορείς να με τελειώσεις

οι μπότες νούμερο τριάντα-εννιά θα μείνουν φυλαγμένες
στο κουτί της βιβλιοθήκης σου, πιο δίπλα απ’ τη χημεία

τις φόρεσες και πάτησες μια νύχτα στην ψυχή μου
κι ήρθες μετά να παραδώσεις εργασίες διανυσμάτων

χρωστάς κι ένα σου μάθημα στον πληγωμένο εγωισμό
κι ένα γραπτό διαγώνισμα στη φυσιολογία του έρωτα

τραβάς κουπί σε κάποια θάλασσα που λέγεται επιστροφή
στεριά δεν έχει ο λογισμός για να πατήσεις

κυλώ στο αίμα σου κι είμαι κομμάτι του κορμιού σου

φεύγω όπως ήρθα κάποια νύχτα με πανσέληνο
και δε χαρίζω ούτε συγνώμη σε κανέναν

κι όσο στα μάτια με κοιτάς, μην απορείς
φεύγω όπως ήρθα κι ειν’ αδύνατο να μου αλλάξεις γνώμη.



ΤΑΜΠΟΥ


Ει Δεσποινίς Μαρία
τι λέτε, να διεγείρουμε μαζί τη φαντασία;

μ’ αυτά που οι αγνώμονες αποκαλούν ταμπού
σας τα ‘πανε αυτά οι προηγούμενοι εραστές;

προσκύνησαν τις φλέβες του κορμιού σας
στις άκρες των δακτύλων το αίμα π’ έβραζε;

οι μύτες των δερμάτινων ποδιών σας
σας είπανε ποια γεύση τους παρέδιδε;

Ει Δεσποινίς Μαρία
γνωρίζετε τι είναι η λατρεία;

να περπατάς στα τέσσερα σκυμμένος από κάτου
να προσκυνάς σεμνά τις μπότες του θανάτου

κι αυτός, μ’ ένα ισχνό μειδίαμα στα χείλη
να μπήγει τα τακούνια στο λαιμό

στα μάτια να διαγράφεται η κατάνυξη
κι η έκσταση, με υπέρμετρη ευφορία

και στο κορμί ν’ ακούγονται μαστίγια με ουρές
σας τα ‘μαθαν αυτά οι προηγούμενοι εραστές;


γιώργος_κ[/align][/B][/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-01-2008