Μνήμες Σμύρνης

Δημιουργός: ilianthos, Γιώργος Κανλής

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μνήμες Σμύρνης.

Χώμα ματωμένο
χάμω μη πατάς,
είναι αχνισμένο,
πώς μη με ρωτάς.
#
Καίγεται η Σμύρνη,,
χάνεται το φως,
στάχτη έχει γίνει
του Ρωμιού ο βιος.
#
Φεύγουνε καράβια,
τσούρμο προσφυγιά,
μπόγοι απομεινάρια
μες απ΄τη φωτιά,
κι όπου φύγει, φύγει,
μόνος του ο Ρωμιός,
να ΄ναι να ξεφύγει,
κι ας είναι και πνιγμός.
#
Μάτια βουρκωμένα
μέσα απ τα γιατί,
ράκη στιβαγμένα
στη καταπακτή.
#
Μπήκαν στα καίκια,
όσοι έχουν μπει,
κι όποιος δεν προλάβει,
αύριο θα χαθεί.
#
Φεύγουνε καράβια
τσούρμο προσφυγιά,
ράκη στριμωγμένα
σαν παλιά σακκιά.
#
Κι όποιος φύγει,φύγει,
θα ΄ναι τυχερός,
κι όποιος θα ξεμείνει,
σίγουρα νεκρός.
#
Θάλασσα το αίμα,
ποιός αιμορραγεί,
κύλησε σα ρέμα
κι έχουμε πνιγεί.
#
Χώμα πληγωμένο,
φως μου μη πατάς,
είναι ματωμένο,
πώς μη με ρωτάς.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-01-2008