Ανακωχή/κλειστές οι Θερμοπύλες μου κι' απόψε

Δημιουργός: dragoste, Τσιλιβαράκος Νικόλας

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ανακωχή

Έφτιαξα τόσα καταφύγια, έκρυψα εκεί τόσα πολλά,
όνειρα, άστρα και ταξίδια που μου' χες τάξει πιο παλιά.
Έφτιαξα ήλιους και φεγγάρια και μια θάλασσα βαθιά,
μες το βυθό της σε κρατάω, μη πληγωθείς άλλο καρδιά.

Ανακωχή, ζητάει το σώμα, ανακωχή,
και κάπου εκεί γυρεύω ακόμα όρους ή προσαρμογή.
Πόλεμος άρχισε μπροστά μας και τον ξεκίνησα εγώ,
θύμα πολέμου τα φιλιά μας και ψάχνω πως να σωθώ.

Λες τη σιωπή ανάμεσά μας πως τη φοβάσαι διπλά,
κι όμως οι λέξεις ξεδιπλώνουν άσχημα τόσα πολλά.
Μη μου το πεις, αν θες να φύγεις, φύγε απλά, σωπηλά
και μην τρομάξεις να γυρίσεις, πες το μου πιο δυνατά.

Ανακωχή, ζητάει το σώμα, ανακωχή,
και κάπου εκεί γυρεύω ακόμα όρους ή προσαρμογή.
Πόλεμος άρχισε μπροστά μας και τον ξεκίνησα εγώ,
θύμα πολέμου τα φιλιά μας και ψάχνω πως να σωθώ.

Κλειστές οι Θερμοπύλες μου κι' απόψε

Έρωτες βρεθήκανε μέσα στη ζωή μου,
μα δεν ακουμπήσανε μέσα στην ψυχή μου.
Χτύπησαν την πόρτα μου κι' έμειναν απ' έξω,
άλλα έψαχνα να βρω κι' άλλα για να αντέξω.

Κλειστές οι Θερμοπύλες μου κι' απόψε,
άλλα μου είπαν πως χρωστώ κι' άλλα μου είπαν, δώσε.
Αρνήσεις έδωσα πολλές και άλλες τόσες πήρα,
αγάπες μου που μοιάζουνε με κάλπικη πια λίρα.

Παιχνίδια στήσανε πολλά στα πιο αθώα χρόνια,
και δες που όλα έμοιαζαν ξεφούσκωτα μπαλόνια.
Κυνηγητό μα και κρυφτό παίζουν οι άμυνές μου,
χοροί που δεν τους έληξαν οι πιο κρυφές πληγές μου.

Κλειστές οι Θερμοπύλες μου κι' απόψε,
άλλα μου είπαν πως χρωστώ κι' άλλα μου είπαν δώσε.
Αρνήσεις έδωσα πολλές και άλλες τόσες πήρα,
αγάπες μου που μοιάζουνε με κάλπικη πια λίρα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-02-2008