Genesιs-(μέρος πρώτο)

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Genesιs-(μέρος πρώτο)</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Genesιs-(μέρος πρώτο)</b><p>Δημιουργός: marakos1948, <i>Μάριος</i><p><i> </i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>Μοναξιές είχε το πνεύμα μεσα στο απόλυτο σκοτάδι που για αιώνες του έκανε συντροφιά.Κάποια στιγμή δεν το άντεξε.¨¨Καιρός να γίνω αναρχικός,αφου έτσι κι αλλιώς με τη μαυρίλα συνυπάρχω¨¨είπε, βγάζοντας μια κραυγή απελπισίας και θυμού "κάτω ο Θεός"!Αλλα τότε κατάλαβε πως δεν υπήρχε Θεός παρα μόνο εκείνος."πάει τάχασα "μονολόγησε απελπισμένα,"εξύβρισα τον εαυτό μου"!"Δεν περνάει κι ο χρόνος γαμώτο και αρυτίδιαστος ζώ σε τούτα τα μαύρα ντουβάρια".Γύρω του απόλυτη σιγή."κάτι πρέπει να κάνω,δεν γίνεται,θα μου σαλέψει και μετά θα επανέλθει ξανά το χάος"<br />
Λοιπόν με το ένα,με το δύο,με το τρία...μπουρλότο να γίνουνε ούλα!Τότε ένα μεγάλο μπάμ ακουστηκε,μιά έκρηξη που φώτισε τους κατασκότεινους τοίχους του κελιού του.Εκατομμύρια χρώματα έβαψαν τα πάντα γύρω του και μικρά κομμάτια απο τους τοίχους σαν σβώλοι εκσφενδονίστηκαν προς τα έξω λαμπυρίζωντας."τι όμορφα που είναι τούτα τα βεγγαλικά..και τουτες οι λαμπερές πέτρες "."Καιρός να προχωρήσω κι άλλο..ας φτιάξω λοιπόν ένα κεραμίδι να βάλω το κεφάλι μου απο κάτω κι ας το ονοματίσω ..ουρανό αλλα και μια Γή για να πατάω κάπου στέρεα".Ομως δεν έμεινε ευχαριστημένος με την Γή που έφτιαξε γιατί ήτανε κατάξερη και πανάσχημη."ε φιλάρα" ακούστηκε μια φωνή απο μέσα του."ποιός είσαι εσύ που φωνασκείς ξεδιάντροπα"?είπε ερευνώντας τον αχανή χώρο γύρω του.Τότε ξανακούστηκε η φωνή ακόμα πιό δυνατά"ειμαι το άλλο μισό σου Δημιουργέ,το αρνητικό σου δηλαδής,ο κακός σου εαυτός να πούμε βρε ανάρχα"."Με τρόμαξες δαιμόνιο,δεν κάνουνε μωρέ έτσι σ ένα πλάστη,άντε δεύρο έξω να ησυχάσω απ τις γκρίνιες σου".<br />
Ετσι με λίγα λόγια η κακή πλευρά του πλάστη πήρε υλική υπόσταση και κάθησε αντικρυστα στο πανάγαθο πνευμα του."λέω να συνεχίσω τη δημιουργία,ελπίζω να μη μου κάνεις ζημιές πονηρό πνεύμα έχω το λόγο σου?".Το πονηρό πνεύμα χαμογέλασε ειρωνικά και ανταπάντησε "άν περιμένεις απο μένα "λόγο" πανάγαθε,καλλίτερα να το ρίξεις στην δουλειά και στην πορεία βλέπουμε" <br />
Αφού διαχωρίστηκε ό πλάστης απο το κουτοπόνηρο μέρος του,δηλαδή το δαιμόνιο,άρχισε να προετοιμάζεται για την συνέχεια της δημιουργίας του.<br />
-και τώρα ας βάλω λίγο νεράκι στο κρασί μου,συμφωνείς δαιμόνιο κουτοπόνηρο?<br />
-αμέεεε,γίνεται να μη συμφωνήσω για την αρχή του τέλους?...υδρογόνο δύο και ένα οξυγόνο λοιπόν..δηλαδή νερό,άντε να δροσιστούμε !<br />
-ας γεμίσει λοιπόν η γή νερό εδώ και τώρα και να πλημμυρίσει την ξεραίλα..στο ένα,στο δύο,στο τρία..πάμε!<br />
-τα έκανες μούσκεμα φίλαράκι,δεν είπαμε και έτσι,κάτσε να φέρω τον αναροφητήρα να φανεί κομματάκι και ξηρά να πούμε<br />
-έχεις δίκηο,μέχρι τα γονατά μου έφθασε το νερό,ας γίνει έτσι,άντε να πάμε και πιό κάτω<br />
-δηλαδής να πατώσουμε δικέ μου? Βρε ρίξε και κανένα σποράκι να φυτρώσει κατι τίς να πούμε,τώρα που άφησες και ξηρά<br />
-καλά,καλά ξεραμόλα,άντε να φτιάξω δεντράκια και μπόλικο γκαζόν να ομορφήνει το τοπίο..με το ένα με το δύο με το τρία..<br />
-πολύ φίνο για κάμπιγκ,ρίξε και μπόλικα λελουδικά να οσφραίνεται η ψυχή μας μυρωδιές<br />
-πρέπει όμως για να μεγαλώσουνε κάτι να τα φωτίζει,άντε να φτιάξω και το φωτιστικό τους,ένα ήλιο δηλαδή<br />
-βάλε και μπόλικα βάτ μη το ξεχνάς Δημιουργέ<br />
-πρέπει να κάνουμε και οικονομία κουτοπόνηρε,δεν έχω όρεξη να πληρώνω ακριβούς λογαριασμούς<br />
-τότε κάντο να λειτουργεί τη μισή μέρα και την άλλη μισή να κατεβάζεις τον διακόπτη<br />
-κάπου κάπου έχεις αναλαμπές κουτοπόνηρο πνεύμα,γεννηθήτω λοιπόν ήλιος και πλανήτες<br />
-αυτούς τί τους ήθελες μωρέ,πιάνουνε χώρο και δεν κάνουνε τίποτις<br />
-χρειάζεται κάτι διακοσμητικό μεσα στην μαυρίλα του σύμπαντος,έχεις αντίρρηση?<br />
-έγώ γιατί να έχω,όσα πιό πολλά φτιάξεις ,τόσα πιό πολλά θα κάνω ρημαδιό να πούμε<br />
-μωρέ λέω να φτιάξω και πετούμενα τί λές,δηλαδή πλάσματα που να πετάνε αντί να κάθονται χαμαί<br />
-και κανένα ψαράκι στο νερό,μη το ξεχνάς πάνσοφε,να τρώμε και καμιά τηγανιά κάπου κάπου<br />
-καλά,καλά θα γεμίσω τα νερά με όλα τα φαγώσιμα και μάλιστα φρέσκα και της ώρας<br />
-έτσι σε θέλω μάγκα μου,μερακλή και καλοπερασάκια,άντε να να σε χαρώ,προχώρα<br />
-και κάτι άλλο χρειαζόμαστε νομίζω,κάτι που να μας μοιάζει,νάχει κάτι απο μένα και σένα<br />
-υπομονή,στο επόμενο επεισόδιο λέω να το ξεκινήσουμε,συμφωνάς δικέ μου?<br />
-σούύύύύύρ<br />
<br />
συνεχίζεται <br />
<br />
<br />
<br />
<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-02-2008</td><td valign=top></td></table><br />