Ερωτόκριτος

Δημιουργός: Θεοδώρα Μονεμβασίτη , Θεοδώρα Μονεμβασίτη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ερωτόκριτος:
Σα νύσταξες λουλούδι μου κλείσαν’ τα πέταλά σου
λαγοκοιμάσαι στους αγρούς πέφτεις στα πόδια του θεού
λουλούδια αγαπήσανε κι οι απότομοι οι βράχοι
λες κι άγιο πικραμύγδαλο να δάγκωσες μονάχη.

Αρετούσα:
Της γης τ’ αγριολούλουδα έχουνε δυο μανάδες
η μια κρυφή στον ουρανό κι η άλλη στις κοιλάδες
η μια θηλάζει τ’ ουρανού ανθόγαλα ονείρου
κι η άλλη ράβει μυστικά τα πέπλα του άπειρου.

Ερ.:Πάνω και κάτω είμαι εγώ, εννέα κόσμους διαπερνώ
όλα τα έχω απαρνηθεί τι λέει η νύχτα μη μου πεις
στον ήλιο λάμπουν και οι δυο οι λατρευτές σου μάνες.
Δεν είμαι γιος ανατολής μήτε και γιος ονείρου
γύρω σου θα ‘μαι να θρηνώ να κλέβω κόρες του Ήλιου.

Αρ: Πώς να χωρέσω μοναχή στο μυστικό του απείρου;

Ερ.:Γύρισες πριν τη χαραυγή για να ‘ρθω πιο κοντά σου
κρουστά αντηχούν στους κόσμους μου τ’ αστεία ψέματα σου
με ένα ρυθμικό χορό έδιωξες τους χειμώνες
με το ριχτό το σάλι σου μάζεψες ανεμώνες.

Αρ.:Σαν πυροφάνι ωκεανού λάμπει θεού σημάδι
στενή η πύλη που περνώ μακριά απ’ το σκοτάδι
με γυροφέρνει η μάνα μου να μη με κλέψει ο Άδης
κοσκινισμένη άλευρο ρίξε, να με προλάβεις.

Ερ.: Άσε να βάλω φορεσιά εμένα ν’ αγαπήσεις
όλα πληρώθηκαν πια λες, τη φλόγα μη φυσήξεις
κι έλα την ώρα της νυχτιάς αν είσαι αυτή που είπες.

Αρ: Περιμετρικά γυρίζω στον καινούργιο μου ουρανό
ασαφή τα όριά μου μα τα νιώθω σαν πονώ.

Ερ.:Χαμένη είναι η αύρα σου σε πέπλα ανατολής
στο κύμα τους αφέθηκες δε σε κοιτά κανείς
λουλούδι άλλης εποχής με πέταλα βελούδο
του φράχτη τ’ αδιέξοδα κοιτάς σαν κάτι ανούσιο.

Αρ.:Ορίζεις τις ελλείψεις σου, τις αναθεωρήσεις σου
δε ζυγώνεις, δεν πληγώνεις, τα ερίφια μαλώνεις
άρχισες ν’ αφουγκράζεσαι και να κρυφοκοιτάζεις
μα στων ματιών σου τη σιωπή στους ουρανούς σου μοιάζεις.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-02-2008