Πλους

Δημιουργός: vyzance

Γραμμένο για όλα αυτά που κατά καιρούς ξεχνώ...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Το πλοίο τρέμει στις εννιά και ξεκινά σφυρίζοντας
με μια μπουρού αλλοτινή κι ένα σκαρί φτερό
μόνο με κυάλια τώρα πια διακρίνεται ο ορίζοντας
κι απ'το κατάστρωμα κοιτώ τον ήλιο στο νερό

Μέσα βελούδινα χαλιά και διάδρομοι μονόδρομοι
κι ένα κλεισμένο σινεμά με διάλειμμα μισό
μία μακριά λωρίδα φως αντανακλά μονόχρωμη
μοιάζουν τα φινιστρίνια σα φτιαγμένα από κισσό

Τυλίγει η αχλύ τα μάτια μου κι εγώ σφαλνώ τα βλέφαρα
και μια νυχτερινή πνοή στου καραβιού την πλώρη
με μιαν οσμήν υφάλμυρη και πέντε αστράκια ξέθαρρα
μου θύμισε πώς λάτρεψα εκείνο το αγόρι

Μη με ρωτήσεις θάλασσα
όλα τά'χα και τά'χασα
αφρό είχα και βυθό
στην άμμο να χυθώ

Μα ξέχασα τη ρότα
κι αυτή την πρώτη νότα
του τραγουδιού του ναυτικού
του ανατολίτικου χαϊκού...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-12-2004