Η Παλια Μου Γειτονια

Δημιουργός: zennoula, tzenh

ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΓΕΜΙΣΑΝ ΚΑΠΟΤΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ ΚΙ ΗΤΑΝ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ......

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

η παλια μου γειτονια

σε μια παλια φτωχικη γειτονια μεγαλωσα κι εγω
σε μια γειτονια που τοτε οι ανθρωποι μοιραζονταν το χαμογελο,τη λυπη τους
τη πεινα τους.
ολη η γειτονια ηταν μια οικογενεια που εβγαζαν τις καρεκλιτσες τους κι ελεγαν
τη καθημερινοτητα τους.
αυλες που μοσχομυριζε το αγιοκλημα ,το γιασεμι,η γαρδενια.
τοτε που ανοιγες τα ματια σου και ειχες απο ολους μια γλυκεια καλημερα.
τοτε που τα παραθυρα ηταν ολανοιχτα και μυριζε ο καφες,το ψωμι,το φαγητο.
τοτε που ο πονος του ενος εγινετο πονος ολων.
τοτε που η χαρα του ενος εγινετο γλεντι ολων.
οι φωνες και τα γελια των παιδιων ηταν ολες ενα καθημερινο απολαυστικο
ακουσμα.
τοτε που ακουγοταν ο μαναβης να φωναζει για την πραματεια του και οι νοικοκυρες να τρεχουν γελωντας να ψωνισουν.
τοτε που τα κοριτσια πισω απο τις γριλιες με καρδιοχτυπι περιμεναν το σφυριγμα,αυτο που θα τους οδηγουσε στην αγκαλια του αγοριου.
για λιγα κλεφτα φιλια κλεφτες ματιες,ονειρα αγαπης,υποσχεσεις για μια ζωη.
τοτε που τα παρτυ΄ς γινονοντουσαν με ρεφενε βερμουτ φυστικια χαμηλα φωτα.
χορος που η ζεστασια του κορμιου ανεδυε ποθο ντροπη σκιρτημα προσμονη.
τοτε που το φιλι ηταν κελαιδισμα πουλιων ,χτυπημα χαρμοσυνης καμπανας.
τοτε που η ματια γεματη τρομο ηταν καρφωμενη στην ωρα.
τοτε που εφευγες τρεχοντας για το σπιτι κι εδινες το τελευταιο φιλι της βραδυας
και τα μαγουλα κοκκινιζαν σαν να ηθελαν να σταξουν αιμα.
τοτε που δεν υπηρχαν τηλεφωνα και τα ραβασακια κατω απο το θρανιο
ηταν τοσο γλυκα τρυφερα σκοπος ζωης.
τωρα τα παραθυρα εκλεισαν ερμητικα
οι καρεκλες μαζευτηκαν και εγιναν καναπες που αποχαυνωσε τους ανθρωπους.
οι αυλες γυμνος ακαλυπτος.
τωρα οι καλημερες ειναι ειδος πολυτελειας οι ευωδιες των λουλουδιων καλυφθηκαν απο την μυρωδια του καυσαεριου.
τωρα ο πονος ειναι υποθεση ενος.
οι φωνες των παιδιων ενοχλητικη ηχορυπανση.
το φλερτ υποθεση ξεχασμενη.
τα παρτυ'ς ανουσια,βαρετα.
ο ερωτας εχασε το χρωμα του κι απο κοκκινος εγινε ροζ.
τα ραβασακια κινητα τηλεφωνα αχρωμα ,επικινδυνα,και ενιοτε ενοχλητικα.
ολα αλλαξαν ολα.
κι εγω θυμαμαι,νοσταλγω.
θελω πισω τη γειτονια,θελω πισω τον ερωτα,θελω πισω τον ΑΝΘΡΩΠΟ

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-05-2008